حجت الاسلام سید مهدی واعظ موسوی استاد حوزه و دانشگاه ، عضو هیئت امناءاتاق فکر تبلیغ و مشاور خانواده

لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ !

گویا می خواهی از غصه ایمان نیاوردن آن ها خود را هلاک کنی !

(الشعراء ۳)

آقا یا خانمی می گوید : همسرم گناه می کند ، نماز نمی خواند ، از این رو زندگی به کام من تلخ شده است ! در پاسخ می گوییم : شاید همسر شما بخواهد با سر به سوی جهنم بشتابد ، شما چرا زندگی خود را با غصه مختل کرده ای ؟! تکلیف به اندازه توان و طاقت است ! دلسوزی به اندازه ای که مرا به هلاکت نیاندازد مطلوب است ! به طور کلی انسان ها در عرصه دلسوزی نسبت به مردم سه دسته اند ! برخی بی تفاوت اند ؛ برخی از شدت دلسوزی خود را به هلاکت می اندازند ؛ و برخی آدم ها حس دلسوزی خود را نسبت به دیگران مدیریت می کنند ! اگر احساسات و هیجانات دلسوزانه ما مدیریت نشود ، چه بسا خسارات جسمی ، آبرویی ، مالی و جانی غیر قابل جبرانی را برای ما و اطرافیان به بار آورد ! شاید برخی نخواهند ایمان بیاورند و هدایت شوند ، چرا من باید از شدت غصه زندگی را به کام خویش تلخ کنم ؟!