منبری برای منبری‌ها

arm
شاید مؤمنی که اینک پای منبر ما و شما نشسته، معضلات پیچیده‌ای در زندگی خود داشته یا گرفتاری‌های بسیاری از مردم به‌دست او حل می‌شود یا آخرین روزها و ساعات عمر خود را می‌گذراند و …یکی از جاذبه‌های ارزمند تبلیغ معارف دینی، حضور پراشتیاق مخاطبان با قصد قربت و ثواب، در این امر است که صبغه‌ای الهی به آن می‌بخشد، به‌گونه‌ای که همه عوامل شرکت‌کننده اعم از سخنرانان، مادحان، بانیان، برگزارکنندگان و مخاطبان می‌توانند آن‌را به‌عنوان عبادتی بزرگ بجای آورند، فضا و فرصتی معنوی که کمتر می‌توان مانند آن‌را در دیگر عرصه‌های زندگی به‌دست آورد.

 پس از نگاه به اوج و ارج تبلیغات دینی، بد نیست به فراوانی و فراگیری آن نیز نگاهی داشته باشیم، طبق آمارهای نهادهایی که در زمینه اعزام مبلغان معزز فعالیت دارند، در هر فصل تبلیغی ده‌ها هزار نفر از شاگردان امام صادق(ع) به تبلیغ و منبر می‌پردازند و بر این اساس ده‌ها میلیون نفر در طول ماه مبارک رمضان برای رضای خدا و به اختیار خویش، وقت خود را به شنیدن معارف اهل‌بیت(ع) از طریق منابر اختصاص می‌دهند و آن را در بین برنامه‌های گوناگون رسانه‌ای انتخاب می‌کنند.

 با بررسی و محاسبه فرصت زیادی که مؤمنان در اختیار ما می‌گذارند و نیز نوع مخاطبان و اهمیت ویژه ماه مبارک رمضان، به این نتیجه می‌رسیم که سرمایه‌ای گران‌بها در دست ماست، اما آن‌چنان‌که باید آن‌را نمی‌بینیم و نمی‌شناسیم و قدر آن‌را نمی‌دانیم.

امروز این رخداد فاخر معنوی در عصری روی می‌دهد که مردم با توجه به تنوع شگردهای تبلیغات و ارتباطات، انقلاب جهانی رسانه‌ها و تحول در بهر‌ه‌مندی بهینه از زمان، لحظه‌ها و دقایق خود را با خساست به رسانه‌ها می‌فروشند. از این منظر باید منبر را همان‌طور که در همه فرازهای تاریخ، رسانه موفق می‌دانیم، در عصر ارتباطات نیز موفق بدانیم، زیرا مخاطبان، با گذر از کنار زرق و برق بسیاری از رسانه‌ها که تمایلات نفسانی آنان را تحریک می‌کنند، به این رسانه می‌رسند که در دهکده جهانی ارتباطات نیز هنوز جاذبه‌ها و جلوه‌ها و جامعه مخاطبان خود را حفظ کرده است.

 با لحاظ این پیش‌گفته‌ها، اهالی منبر باید این اقبال فراگیر را قدر بدانند و جایگاه منبر را در این عصر بازبینی نمایند تا جوامع اسلامی از ظرفیت بی‌بدیل یا کم‌نظیر آن بهتر بهره ببرد.

 وقتی کسی پای‌ منبر ما می‌آید، یعنی به همه کارهای دیگر “نه” گفته و وقت خود را در اختیار کسی گذارده که از خدا و قرآن و اهل‌بیت(ع) برای او سخن بگوید، پس ما نیز نمایندگان خوبی برای آن‌ها باشیم و میراثی معنوی و ماندگار از منبر در روح مخاطب بجای گذاریم، شاید این فرصت‌ها دیگر به‌دست نیاید، و ابرگونه بگذرند. آن‌گونه که امیرمؤمنان، حضرت علی‌(ع) فرمودند: الفرصه تمر مرّالسحاب فانتهزوا فرص‌الخیر (میزان‌الحکمه/۷/۴۴۳)

 شاید مؤمنی که اینک پای منبر ما و شما نشسته، معضلات پیچیده‌ای در زندگی خود داشته یا گرفتاری‌های بسیاری از مردم به‌دست او حل می‌شود یا آخرین روزها و ساعات عمر خود را می‌گذراند و مواعظ این مجلس آخرین نصایحی است که می‌شنود، پس اگر سخنران، عالمانه، دل‌سوزانه، مستند و اثرگذار سخن بگوید، شاید با توبه و بازگشت او تحولی در او و دیگران پدید آید. و نیز با تأمل دوباره در حدیث رضوی معروف “من احیا امرنا…” که آن‌حضرت برای اهل منبر و تبلیغ دعا می‌کنند بنگریم و ثواب بی‌کران هدایت خلق خدا را نیز از زبان خودش بشنویم که “من احیا نفسا فکانما احیا الناس جمیعاً” (مائده/۳۲).

 پس شایسته است، شاگردان امام صادق(ع) با همان اهتمام آن‌حضرت نسبت به هدایت و ارشاد عیال‌الله، با بهره از جاذبه‌های معنوی، علمی، ادبی، هنری و… هر منبر را به یک فرصت بزرگ برای خویش و نقطه عطفی برای یکایک مخاطبان تبدیل نمایند.

 آری با لحاظ پیشینه این رسانه که روزی پیامبر اکرم(ص) و امیرمؤمنان علی‌(ع) بر آن وعظ می‌فرمودند و مردم را متأثر از آموزه‌های دینی ‌ساخته و دیده‌هاشان را با اشک آشنا می‌نمودند، شایسته است ما نیز نشانی از آن نشانه‌های بزرگ الهی داشته و آن‌چنان باشیم که بودند.

 “رمضانتان مبارک و مقبول”

منبع:خبرگزاری حوزه






دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


5 + 5 =