تهران پایتخت جهان تشیع نام دارد. در این ماه مبارک رمضان در گوشه هایی از مختلف شهر، جلسات شبانه علمایی برگزار می شود که بر معنویت و تلطیف روح و روان مؤمنان روزه دار می افزاید.
اما متأسفانه در گوشه ای دیگر از تهران، بسیاری از رذایل اخلاقی در آن به قدری فراوان است که دیگر به یک پدیده تبدیل شده است.

پدیده دختران و زنان خیابانی یکی از معضلات اساسی در پایتخت جهان تشیع به شمار می رود که در بسیار از خیابان های این شهر، در ساعات پایانی شب، به صورت بسیار زننده به چشم می خورد.

ترافیکی که این دختران و زنان خیابانی در ساعات پایانی شب ایجاد می کنند گاهی به قدری سنگین و زیاد است که انگار نه انگار در نیمه شب به سر می بریم. بیشتر به ترافیک بعد از ظهر یکی از خیابان های پر ازدحام تهران شباهت پیدا می کند.

متأسفانه بسیاری از خانواده های مقید برای اینکه نگاه فرزندان یا خانواده هایشان به این دختران و زنان خیابانی نیفتد، در أیام و ماه های دیگر سال، در ساعات پایانی شب که زمان اصلی فعالیت این زنان است،‌ کمتر در شهر تردد و رفت و آمد می کنند اما اکنون که ماه مبارک رمضان است، این خانواده ها قصد رفتن به جلسات شبانه علمایی دارند اما متأسفانه در مسیر بازگشت به خانه، با ترافیکی که این دختران و زنان به وجود آورده اند، مواجه می شوند.

هدف از این نوشتار پرداختن به پدیده دختران و زنان خیابانی یا شرح واقعیت موجود در مورد آنان نیست، تنها نکته ای که لازم است به آن اشاره شود این است که بهتر بود نهادها و ارگان های متولی حداقل به احترام ماه مبارک رمضان که ماه نزول قرآن کریم و ماه رحمت است، کمی به خود زحمت می دادند تا با انجام اقدامات لازم، به جمع آوری این دختران زنان خیابانی بپردازند تا حداقل در این ماه مبارک، چشمان مردم به آنان نیفتد.