آیت‎الله جوادی آملی: تکفیری ها نسبت به رحم و عاطفه پیامبر در جهل و غفلت هستند

حضرت آیت‎الله عبدالله جوادی آملی، امروز در درس خارج تفسیر خود در ادامه تفسیر سوره مبارکه زخرف گفت: قرآن کریم هم تعلیم کتاب می‎دهد و هم این که انسان را تزکیه می‎کند، می‎گوید اگر صنعت را حساب بکنید و اگر سنت را حساب بکنید، این‎ها به فیض خداوند است، اگر شما بر کشتی و مانند آن و انعام سوار شدید به یاد نعمت خداوند باشید و تسبیح خدا را بگویید و از معاد یاد کنید.

 

وی با بیان این که به یاد نعمت خداوند باشید تا گرفتار تفکر قارونی نشوید که بگویید این را من از نزد خودم به دست آوردم، خاطرنشان کرد: تسبیح خداوند را بگویید که به این فکر کنید که کسی می‎تواند مشکل ما را حل کند که خودش بدون مشکل باشد، حتما تسبیح با تحمید باید همراه باشد، کسی را تسبیح می‎کنیم که محتاج ما نیست، الا و لابد تسبیح خداوند با تحمید او همراه است، ما مشکل داریم، او مشکل ما را حل می‎کند، او منزه از گرفتن این و آن است، بعد هم به یاد معاد بیفتید که بازگشت شما به سوی خداوند است.

 

حضرت آیت‎الله جوادی آملی ابراز کرد: این به یاد خداوند بودن اختصاصی به کشتی و انعام تنها ندارد، بلکه در هر نعمتی انسان باید خداوند را ذکر کند و تسبیح او را انجام دهد، انسان بر هر چه که سوار شد و در هر نعمتی باید به یاد مبدأ و معاد باشد، انسان باید آسمانی فکر کند، خداوند می‎فرماید مادامی که زمینی فکر می‎کنید اهل مهد هستید و به همین دلیل می‎فرماید ما زمین را مهد شما قرار دادیم، برخی کودک ۸۰ ساله هستند، بچه‎ای است که پیر شده است، گاه پیرمردها تنها درباره خورد و خوراک دوران جوانی و ورزش‎هایشان سخن می‎گویند، آنان کودکانی ۸۰ و ۹۰ ساله هستند.

 

وی ادامه داد: انسان اگر به یاد نعمت الهی بود، نعمتش افزون می‎شود اما اگر انسان به یاد منعم بود، خداوند گوهر وجودش را افزایش می‎دهد، انسان نباید در این مسیر ناامید شود، او منزه از هر حاجت و از هر عیب است، باید نعمت خداوند را ذکر کرد و هم نعمت را از خدا دانست، برای چه ناامیدی شرک است؟ برای این که ناامیدی به این معنا است که دیگر در عالم هیچ کسی نیست که مشکل فرد را حل کند، حتی خداوند هم نمی‎تواند حل کند، این اشتباه است، به همین دلیل ناامیدی شرک است، خداوند منزه از ناتوانی و عجز است.

 

مفسر برجسته قرآن کریم با قرائت آیات «وَجَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءًا إِنَّ الْإِنسَانَ لَکَفُورٌ مُّبِینٌ ﴿۱۵﴾أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا یَخْلُقُ بَنَاتٍ وَأَصْفَاکُم بِالْبَنِینَ ﴿۱۶)»، گفت: ملائکه آسمان و زمین اصلا دختر نیستند، ارتباط فرشتگان با ذات اقدس اله ارتباط مخلوق با خالق است و خداوند فرزندی نگرفته است، خداوند این‎ها را به عنوان دختران نگرفته است، قرآن می‎فرماید شما برای خودتان دختر قبول نمی‎کنید چگونه برای خداوند دختر قبول می‎کنید، خداوند کلامش را بسیار تنزل داد تا مشرکان حجاز آن را بفهمد، البته ملائکه و فرشتگان اصلا دختر نیستند، شما خودتان دختر را قبول نمی‎کنید اما برای خداوند دختر قبول می‎کند، این یک نحو جدل است.

 

وی با اشاره به آیه «وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ کَظِیمٌ ﴿۱۷﴾»، خاطرنشان کرد: اگر به کسی خبر می‎دادند که او دختردار شده است، چهره‎اش از غم و ناراحتی سیاه می‎شد، بعد به بیان خصوصیت زن می‎پردازد، «أَوَمَن یُنَشَّأُ فِی الْحِلْیَهِ وَهُوَ فِی الْخِصَامِ غَیْرُ مُبِینٍ ﴿۱۸﴾»، بخشی از کارهای عاطفی بدون وجود رقت و عاطفه زن حل نمی‎شود، آن عاطفه مادری است که این فرزند را در هفت سال اول، مهر و عطوفت می‎آموزد، چرا برخی از فرزندان تا پدر و مادر کمی به سن سالمندی رسید او را در خانه سالمندان می‎گذارند، خیلی از شهرها هستند که اصلا خانه سالمندان نیست و آن را یک مصیبت می‎دانند.

 

حضرت آیت‎الله جوادی آملی گفت: اکنون پدر و مادر هر دو کار می‎کنند و بچه را به مهد کودک می‎سپارند، او عاطفه مادری ندید به همین دلیل پدر و مادر را سریع در خانه سالمندان می‎گذارد، وقتی کسی زیرپر بودن را یاد گرفت و عطوفت و مهربانی را یاد گرفت برای پدر و مادرش نیز مهربانی به کار می‎برد، اما آن که مهد کودک را ندید عاطفه را نچشیده است.

 

وی با تأکید بر این که با کشتن جهان آرام نمی‎شود، بیان کرد: عاطفه یاد گرفتنی نیست، عاطفه چشیدنی است، دلیل برخی از طلاق‎های امروزی هم همین است، ممکن نیست کسی گرفتار طلاق بشود و بتواند خانه‎اش را دوباره بسازد.

 

مفسر برجسته قرآن کریم گفت: خداوند سرمایه عطوفت را به مادر داده است، جامعه را مهر و نه قهر اداره می‎کند، پیامبر رحمت برای عالمیان است، بعثت پیامبر اکرم(ص) حتی برای جبراییل(ع) هم تأثیر داشته است، آنان که بی‎اطلاع از صدر و ساقه نبوت هستند، خود را داعشی می‎نامند، اگر جامعه با قهر و جنگ اداره می‎شد باید در جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم مسائل جهانی حل می‎شد.






دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


2 + 7 =