تزلزل مردم در بیعت با ائمه از عوامل اصلی حادثه کربلا بود

حجت الاسلام والمسلمین عبدخدایی گفت: بیعت با یک شخص، تأیید و پذیرش اوست نه ایجاد یک شخصیت؛ بنابراین حتی اگر مردم با سیدالشهدا(ع) بحجت الاسلام والمسلمین محمد هادی عبدخدایی شامگاه چهارشنبه در نخستین جلسه از سلسله جلسات عزاداری دهه سوم محرم که در خیابان خسروی مشهد مقدس برگزار می شود، به تبیین عوامل قیام سیدالشهدا(ع) پرداخت و گفت: امام حسین(ع) به هیچ قیمتی حاضر نبودند با یزید بیعت کنند تا سرانجام شهید شدند؛ این یک درس برای ماست که باطل را قبول نکنیم.

نماینده مجلس خبرگان رهبری اظهار کرد: بیعت با یک شخص، تأیید و پذیرش اوست؛ نه ایجاد یک شخصیت. بنابراین حتی اگر مردم با سیدالشهدا(ع) بیعت نمی کردند، باز هم ایشان امام مسلمانان بودند چرا که خدا ایشان را به امامت رسانده بود.

وی با اشاره به سابقه بیعت مسلمانان با امام جامعه اسلامی، تزلزل مردم در ایستادگی برای بیعت با ائمه(ع) را یکی از علل اصلی بروز واقعه عاشورا قلمداد و خاطرنشان کرد: در زمان پیامبر(ص) نیز بیعت های مهمی در زندگی ایشان اتفاق افتاد که مهم بود و بیعت عقبه یکی از مهم ترین آنها به شمار می رفت. این بیعت در زمان ورود پیامبر(ص) به مدینه اتفاق افتاد که مردم با خواندن اشعاری آن را اعلام کردند.

حجت الاسلام والمسلمین عبدخدایی جریان غدیر خم را یکی دیگر از مصادیق بیعت مسلمانان با امام جامعه اسلامی دانست و یادآور شد: وقتی پیامبر(ص) در جمعیت ۱۲۰ هزار نفری گفتند «من کنت مولاه فهذا علی مولاه»، سپس ایشان با حضرت علی در خیمه نشستند و زنان و مردان برای بیعت به چادر ایشان می آمدند. پس از رحلت پیامبر(ص)، برخی افراد توطئه ای تحت عنوان سقیفه را ترتیب دادند و در واقع این بیعت را نادیده گرفتند.

نماینده مردم خراسان رضوی در مجلس خبرگان رهبری ضمن یادآوری جریان بیعت مردم با امیرمؤمنان(ع) پس از ۲۵ سال از رحلت پیامبر(ص)، اظهار کرد: مردم که دوران ۲۵ ساله خلافت خلفا را دیده بودند، به تنگ آمده بودند و به درب منزل علی آمدند و اصرار کردند که ایشان خلافت را قبول کنند اما ایشان فرمودند «علاقه ای به حکومت ندارم.» علت این موضع امیرمؤمنان(ع) این بود که آن مردم دیگر مردم زمان پیامبر(ص) نبودند و جریان خلافت را در ادامه خلافت خلفای قبلی تعریف کرده بودند.

وی با بیان این که پس از بیعت با امیرمؤمنان(ع)، بیعت مردم با امام مجتبی(ع) مدت زیادی به طول نینجامید، افزود: پس از صلح امام مجتبی با معاویه، او یزید را به جانشینی خود برگزید که فردی مفسد بود اما اهالی مدینه سرسخت بودند و حاضر به بیعت با معاویه برای خلافت یزید نشدند. در این جریان سیدالشهدا(ع) با صراحت در برابر معاویه ایستادند.






دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


8 + = 12