برای شبهای قدر بهتر برنامه ریزی کنیم

و تو چه مى دانى که شب قدر چیست؟ شب قدر بهتر از هزار ماه است.» شب قدر، شبی است که از هزار ماه [بیش از هشتاد سال] بهتر و به اندازۀ یک عمر طولانى و پر برکت ارزش دارد…

در میان ماههای سال، ماه مبارک رمضان و از میان شبها، شب قدر از شرافت و عظمت ویژه ای برخوردار است. در اهمیت این شب، همین بس که قرآن کریم می فرماید: «وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَهُ الْقَدْر لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ»؛ (۱) «و تو چه مى دانى که شب قدر چیست؟ شب قدر بهتر از هزار ماه است.» شب قدر، شبی است که از هزار ماه [بیش از هشتاد سال] بهتر و به اندازۀ یک عمر طولانى و پر برکت ارزش دارد. سعادتمند و خوشبخت کسی است که با سلامتی و معرفت، این ماه، به ویژه شبهای قدر را درک کرده، از فیوضات آن بهره مند گردد.

رسول خدا(ص) در خطبۀ شعبانیه، رمضان را ماه ضیافت خدا معرفی کرده است و می فرماید: «أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَهِ وَ الرَّحْمَهِ وَ الْمَغْفِرَهِ شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَیَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَیَّامِ وَ لَیَالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیَالِی وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیَافَهِ اللَّهِ؛ (۲) اى مردم! اینک ماه خدا آمیخته با برکت، مهربانى و آمرزش به شما رو آورده است، ماهى که نزد خدا از تمامى ماهها برتر است روزهاى آن با فضیلت ترین ایّام و شبانگاهانش برترین شبها و ساعتهاى این ماه، افضل ساعات است. ماهى که عموم شما به میهمانى پروردگار در این ماه دعوت شده اید.»

شهید مطهری  می فرماید: شما در این ماه به میهمانى خدا خوانده شده اید؛ در این ماه، خدا میزبان است و شما میهمان. پس به این مقیاس بفهمید چقدر درهاى رحمت الهى در این ماه باز است! مى دانید در رابطۀ میزبان و میهمان، این میزبان است که شأن میهمان را گرامى مى دارد. هر کسى وقتى مهمانِ یک آدم کریم شد، به دلیل اینکه میهمان است، میزبان او را گرامى مى دارد. فقط کوشش کنید که لااقل بتوانید به صورت یک میهمان بر سر سفرۀ این میزبان وارد بشوید.
اوج معنویت ماه مبارک رمضان، شبهاى قدر است. ما باید در طول این بیست روز لااقل کارى کرده باشیم که در این ایام و لیالى قدر (نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم) بتوانیم به صورت یک میهمان بر سرسفره این میزبان وارد شویم. این روزه گرفتنها، این- به خیال خودمان- زنجیر بر نفس امّاره زدنها، با طبیعت مبارزه کردنها، روحانیت را بر طبیعت غلبه دادن، ذکر خدا زیاد کردن، دعاى زیاد خواندن، قرآن زیاد تلاوت کردن، در یاد خدا زیاد بودن، اینها همه آمادگى است براى اینکه در این شبهاى احیاء بتوانیم مانند یک میهمان بر سر سفرۀ رحمت خالق خودمان وارد بشویم [و در این ضیافت ] شرکت کنیم. توبه، انابه و استغفار کنیم. از خداى متعال رحمت و سعادت بخواهیم، براى خودمان و براى برادران مؤمن خودمان و براى جامعۀ اسلامى. اصلاح نفس خودمان را بخ%






نظرات بسته هستند