علی رغم سخنان بزرگان اهل سنت درمورد فضایل ومناقب «امام هشتم »کارشناسان شبکه های وهابی در صدد انکار آن مناقب می باشند.امام رضا (ع)، حقیقتی نورانی است که انوار درخشان شخصیت و دانش او، نه تنها مکتب شیعه را نورانی نموده، بلکه شعاع نورش، سایر فرق و مذاهب اهل سنت را نیز فراگرفته، به گونه ای که آنان را به بیان سخنانی در ستایش و مدح آن حضرت وادار کرده است. با جستوجو و مطالعه و بررسی مهمترین کتاب های اهل سنت، به این مطالب می‌توان دست یافت.

البته در این متون، جایگاه حقیقی عالم آل محمد (ص) تبیین نشده است، ولی هریک با نگاهی خاص و بیانی متفاوت، بر عظمت شخصیت حضرت رضا (ع) اعتراف کرده اند که به پاره ای از آنها اشاره می شود:
۱- محمد بن طلحه شافعی: «سخن درباره امیرالمؤمنین علی و زین العابدین (ع)، گذشت و ایشان علی الرضا (ع)، سومین آنها است. کسی که در شخصیت ایشان تأمل کند، در می یابد که علی بن موسی، وارث امیرالمؤمنین علی و زین العابدین (ع) است و حکم می کند که ایشان سومین علی است. ایمان و جایگاه و منزلت ایشان و فراوانی اصحاب ایشان، باعث شد تا مأمون وی را در امور حکومت شریک کند و ولایتعهدی را به ایشان بسپارد…». «مطالب السَؤول فى مناقب آل الرسول (ص)، ص ۲۹۵٫»
۲- ابن صبّاغ مالکی به نقل از بعضی از اهل علم می گوید: «علی بن موسی الرضا (ع) دارای والاترین و وافرترین فضایل و کرامات و برخوردار از برترین اخلاق و صورت و سیرت است که از پدرانش به ارث برده است…». «الفصول المهمه فی معرفه الأئمه (ع)‏، ج ‏۲، ص ۱۰۲۳٫»
۳- فضل الله بن روزبهان خنجى اصفهانى‏ :
یکى از عالمان اهل سنت قرن دهم هجرى است که کتاب «وسیله الخادم الى المخدوم» را در شرح صلوات بر چهارده معصوم (ع) نوشته است. خنجى، انگیزه تألیف کتابش را حوادث ناگوار و پریشانى و غربت پیش آمده در اصفهان، پس از ظهور دولت صفوى مى داند و به دنبال یافتن ملجأ و پناهگاهى معنوى است که به اهل بیت (ع) توجه مى کند و در مدح و توسل به آنان، صلواتى را انشاء مى کند. این صلوات کوتاه، مشتمل بر مناقب و احوال آن بزرگان است و خنجى به فکر توضیح و شرح فارسى آن صلوات نیز بر آمده و کتاب وسیله الخادم را مى نویسد. وى پس از بیان فقره اى کوتاه از صلواتیه خود، به شرح آن قسمت پرداخته و به مناسبت آن شرحى از زندگى یا فضائل امام مورد نظر را آورده است که صلوات به آن اشاره دارد. در قسمت مربوط به امام رضا (ع)، آن حضرت را این‌چنین می ستاید:
«اللّهم و صلّ و سلّم على الإمام الثّامن‏؛ خدایا درود و صلوات و سلام بر امام هشتم بفرست…، آن حضرت، بی تردید، امام به حق است، و مناقب و فضایل آن حضرت را نهایتى نیست، و در میان امامان (ع)، ایشان را اختصاص تمام به بیشتر انواع علوم غریبه و آثار عجیبه است، تا به غایتى که در بعضى روایات آمده. در حدیث دوازده امام که حضرت پیغمبر (ص) فرمود: ثامنهم قائمهم؛ هشتمین ایشان قائم ایشان خواهد بود؛ زیرا که کلمات و مناقب و فضایل آن حضرت بسیار ظاهر و مشهور و معروف بوده و همه طوایف امّت از عرفا و علما و حکما از علوم آن حضرت بهره مى‏برده‏اند و آثار امامت و وراثت نبوت و وصایت در آن حضرت ظاهر بوده است.
السّید الحسان السّند البرهان حجّه اللّه على الإنس و الجانّ‏؛ آن حضرت مهتر نیکوخصال و نیکوکار نیکوسیرت است، و این اشارت است بدان که آن حضرت جامع انواع محاسن صورى و معنوى و مکارم خُلقى و خَلقى بود و گویا نیکویى، صفت ذات او است و احسان، صناعت و پیشه او و آن حضرت سند و برهانی است که بر مردمان به جهت اظهار حق قائم گشته، و آن حضرت حجّت خداى تعالى بر انس و جن است…». «وسیله الخادم الى المخدوم ص ۲۲۳ و ۲۲۴٫‏»

۴- جمال‏الدین‏ عبدالله بن محمد عامر شبراوی شافعی: وی امام رضا (ع) را اینگونه معرفی می کند «هشتمین امام، علی الرضا (ع) است که کریم و جلیل و دارای هیبت و وقار بود…». «الإتحاف بحب الأشراف، ص ۳۱۲»/۱۴۰۶/۹۱۶۱/خ