حجت‌الاسلام قادر فاضلی، مؤلف، پژوهشگر و از استادان حوزه و دانشگاه:افسوس علامه جعفری از همپا نبودن شور و شعور در عزاداری ها

ایام محرم بود و ما برای درس خارج فقه خدمت علامه جعفری می‌رسیدیم.

علامه جعفری سوال فرمود که اوضاع مساجد و تکایا در ماه محرم چگونه است؟ ما گفتیم الحمدلله تا جایی که ما دیدیم مساجد پر است و مردم با شور و اشتیاق مجالس را می‌چرخانند. علامه جعفری با حالت آه و افسوس گفتند کاش یک خرده، این احساسات پاک با عقل و تعقل همراه می‌شد. یعنی همه‌اش فقط احساس نبود.

من در چهره ایشان تأسفی دیدم که انگار مردم خیلی راه دارند تا به آنجا برسند. واقعا همین طور است. شما ببینید همین پدیده شوم قمه زنی که یک امر جاهلانه است و هیچ ربطی به اسلام ندارد را با چه زحمتی باید از کشور جمع کرد. چقدر مرحوم امام (ره) و مقام معظم رهبری زحمت کشیدند و هنوز هم به طور کامل موفق نشده‌ایم، چون یک احساس جاهلانه است.

اکثر شعرهایی که مداحان استفاده می‌کنند و سخنرانی‌های منبری‌ها بر پایه احساس می‌چرخد. انگار که امام حسین (ع) شهید شدند که فقط بر ایشان گریه کنند و والسلام. در حالیکه این نوع گریه اصلا در ماجرا دخلی ندارد. امام حسین (ع) شهید شدند تا مردم آدم شوند. چه گریه بکنند و چه گریه نکنند، به تعالی برسند و از ظلم به دور باشند.

البته باز هم تاکید می‌کنم، گریه کردن بر مصائب اهل بیت (ع) مخصوصا امام حسین علیه‌السلام را منکر نیستم، این گریه و عزاداری فلسفه عظیمی دارد، خدای نکرده چنین تلقی نشود. حرفم این است که با معرفت گریه کنیم. احساساتمان با معرفت باشد. سازنده باشد، ما را به خدا نزدیک کند، موجب ترک گناه فردی و اجتماعی شود، ما را به اهداف امام حسین (ع) نزدیک و نزدیک‌تر کند.

خود امام حسین علیه‌السلام می‌فرماید من برای اقامه امر به معروف و نهی از منکر آمدم و پا به میدان گذاشتم. حالا ما چقدر از امر به معروف و نهی از منکر در منابر و مساجد گفت‌وگو می‌کنیم؟ این موضوع اصلی را که امام حسین (ع) به خاطر آن شهید شده است و درصد مهمی از کربلا را تشکیل می‌دهد رها می‌کنیم و اینطور در جامعه می‌بینیم که گویی امام حسین (ع) شهید شده تا مردم گریه کنند و به بهشت بروند. این خلاف مسلمات اسلام و اندیشه امام حسین (ع) است و واقعاً از امام حسین (ع) مظلوم‌تر نداریم.

به همین جهت علامه جعفری با حسرت می‌گفتند ای کاش یک خرده این احساسات پاک با عقل و تعقل همراه می‌شد. اگر شما و دوستان رسانه‌ای روی بحث تعقل نه تنها در ماجرای کربلا بلکه در همه ماجرای اهل بیت (ع) کار کنید، خداوند جزای خیر به شما می‌دهد. اگر این تفکر را بسط دهیم به طور قطع به فلسفه قیام امام حسین (ع) دست یافته‌ایم و در این مسیر حرکت کرده‌ایم.