حجت الاسلام دعایی، مبنای کلی آموزه امید در اسلام را، خوف و رجا دانست و تأکید کرد: یک راهبرد اساسی تبلیغ اسلام باید دمیدن روح امید در جامعه با رویکرد آینده نگاری و نگاه به آینده باشد.

 حجت الاسلام سیدمحمدمحسن دعایی،  عضو اتاق فکر تبلیغ  و مدیر موسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام، در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، در خصوص نقش مبلغان در نهادینه سازی جشن های دینی در جامعه با توجه به ضرورت برخورداری جامعه از روحیه امید و نشاط، اظهار داشت: مبنای کلی آموزه امید در اسلام، خوف و رجا است؛ اصولا تشیع با دو بال خوف و رجا می تواند به پرواز خود ادامه دهد و آموزه های دینی ما نیز در این زمینه بسیار غنی هستند.

 

وی گفت: این که در روایات آمده است «طوری خدا را بخوانید که گویی حاجت خود را حاضر می بینید.» یا «نماز را با حالت خوف و رجا نسبت به قبولی آن بخوانید»، نشان می دهد انسان مسلمان باید همیشه در حال خوف از گذشته و رجاء نسبت به آینده باشد.

 

این پژوهشگر حوزوی تأکید کرد: اگر آرمان های جامعه دینی بر اساس تئوری مهدویت و سنت امداد الهی نباشد، با توجه به کثرت مزاحمت ها و موانع، در مقیاس فردی و بین الملل، سقوط خواهیم کرد؛ از این رو یک راهبرد اساسی تبلیغ اسلام باید دمیدن روح امید در جامعه با رویکرد آینده نگاری و نگاه به آینده باشد.

حجت الاسلام دعایی با اشاره به ضرورت پرداختن به مسأله امید و نشاط در مباحث آینده پژوهی، اضافه کرد: مبلغان در جامعه دینی باید مبتنی بر وعده های الهی آینده ساز بوده و روحیه امید به خصوص در میان جوانان ایجاد کنند