اگر مردى به همسرش بگوید: «دوستت دارم!» این جمله همیشه در دل او مى ماند!….

اگر مردى به همسرش بگوید: «دوستت دارم!» این جمله همیشه در دل او مى ماند! (قال رسول الله (ص): قول الرجل للمرأه انى احبک لا یذهب من قلبها ابدا) چرا که روان شناسى زن روان شناسى محبوبیت است، همان گونه که روان شناسى مرد روان شناسى مقبولیت است! یعنى براى خانم دوست داشته شدن در نزد شوهرش مهم است و براى مرد پذیرفته شدن پیش همسرش اهمیت دارد. بارها خانم ها از همسرشان پرسیده اند که «تو منو دوست دارى ؟» ولى کمتر مردى است که چنین پرسشى را از همسرش داشته باشد. بعضى مردان گاهى در پى کسب مقبولیت از گزافه گویى نیز باکى ندارند و خود را مهم جلوه مى دهند تا همسرانشان آنان را بپذیرند. برخى زنان نیز براى این که شوهران خود را بیازمایند که آیا هنوز محبوبشان هستند یا نه؟ از آنان درخواست لباس یا سفر و… مى کنند. یکى از روان شناسان مى گوید: اگر زنى پیش همسرش احساس محبوبیت کند، نیازى به غر زدن و نق زدن نخواهد داشت. از این رو به مردان سفارش مى کنیم که پیوسته احساس نیاز به محبوبیت را در همسران خود با ابراز مهر زبانى و غیر زبانى تأمین کنند. ناپلئون بناپارت مى گوید مرد حاصل دست رنج خود را زر مى کند و به پاى زن مى ریزد تا همسرش به او افتخار کند؛ لذا روان شناسان مى گویند زیباترین جمله اى که خانم ها به شوهرانشان هدیه مى کنند این است که به آنان بگویند: «من به تو افتخار مى کنم» و زیباترین جمله اى که مردان به همسران خود مى گویند: «دوستت دارم!» است. برخى مردان در ابراز مهر بسیار ضعیف اند و برخى زنان نیز تمکین در برابر مرد را شایسته خود نمى دانند. یکى از عوارض انقلاب صنعتى تمکین نداشتن زن در مقابل مرد است. استقلال مالى زن موجب شده است که زن به همسرش احساس نیاز نکند، از این رو از او حرف شنوى نداشته باشد. تمکین نداشتن زن مسئولیت پذیرى مردان را نیز کاهش داده است و بسیارى از زنان همواره از بى مسئولیتى مردان شکوه دارند، در حالى که خودشان با اطاعت نکردن و اعلام استقلال کامل به این پدیده دامن مى زنند. بسیارى از مردان از اطاعت نکردن و سرکشى زنان ناراحت اند، در حالى که خود با سستى در مسئولیت پذیرى به آن دامن زده اند. آرى مسئولیت پذیرى مرد بر میزان اطاعت زن مى افزاید؛ اطاعت زن بر مسئولیت پذیرى مرد مى افزاید. از این رو قرآن زنان شایسته را زنان مطیع مى داند و مردان را به مسئولیت پذیرى و تلاش براى تأمین نیازهاى مادى و معنوى زن فرا مى خواند. این دو در هم تنیده است، ضعف هر یک دیگرى را به ضعف مى کشاند. ما بر آنیم که کارکرد زن و مرد در روابط همسرى دوسویه است و نوعى تعامل است و نه تقابل چه خوب است که هر کسى از خود شروع کند و به انتظار دیگرى ننشیند تا پیش حضرت حق سرفراز باشد و معذور. تواکل یعنى هر کدام از زن و شوهر مسئولیت خود را به گردن دیگرى بیندازد و منتظر اقدام او باشد. تواکل نیروها را به ضعف مى کشاند. خواننده این سطور در همین لحظه مى تواند یک سویه اقدام به مهرورزى و عشق کند تا همسرش را نیز به عشق و مهرورزى وادارد. چونان چشمه بجوشیم تا با نشاط و سرزنده باشیم، چرا که، برکه چون راکد است مى گندد.

سید مهدی واعظ موسوی
۰۹۱۵۱۱۵۹۳۱۳

www.vaezmousavi.org
vaezmousavi@gmail.com