این قدرت یابی که یک نفر بیاید و با زور و قلدری و چپاول بر مردم حکومت کند این ضد اسلام است و این را مردم با قیام سید الشهدا ^{(علیه السلام)} فهمیدند این واقعیت که اساس دین ومکتب با این وضعیت موجود در زمان از بین نرفته همگی بخاطر کربلا و عاشورا ست. نکته ی مهم در اینجا این است که واقعه ی کربلا متعلق به تمام زمان هاست. امروز که ما این نظام ولایی را تشکیل داده و دین داریم و نماز میخوانیم همه بخاطر کربلاست

آیت الله علم الهدی در سخنان خود درروز هشتم محرم و شب تاسوعا در رواق امام خمینی(ره) بعد از تسلیت این ایام به حاضرین بیان کردند: اینکه شما بالاترین توفیق را داشتید و این محرم برق اشک خود را به امام رضا(ع) نشان داده و در حرم ایشان به عزاداری بپردازید این محرم ارزش  قیمت بالاتری دارد.

ایشان در تبیین عزاداری ها در این ایام افزودند: معمولا در این ایام در جریان تهییج احساسات و عشق به اباعبدلله(ع) نوحه خوانی ها و مدیحه سرایی ها بیشترین نقش را دارد و محور این عزاداری هاست که با تهییج احساسات اشک را بر گونه ها جاری می کند اما در حاشیه ی این اشک شعور هم لازم است اشک مظهرعشق و احساس درونی ماست اما در حاشیه ی این اشک شعور هم لازم است تا بدانیم این همه اشک برای چیست؟

آیت الله سید احمد علم الهدی در ادامه بیان کردند: سخن امروز من در قالب یک سوال برای شماست و آن اینکه اگر قیام امام حسین(ع) در کربلا نبود چه اتفاقی می افتاد؟ امام حسین(ع) به عنوان قیام در مقابل حاکمیت شیطانی یزید به پاخاستند و در این راه به شهادت رسیدند. اما بعد از شهادت ایشان باز هم حکومت های شیطانی به سلطه ی خود بر امت اسلام ادامه دادند.

ایشان در پاسخ به سوال بالا افزودند: آنچه ابتدا به ذهن شما خطور می کند این که اسلام با قیام امام حسین(ع) زنده شد و اگر این قیام نبود اسلام و دین از بین می رفت. اما مگر با کشته شدن و تکه تکه شدن دین زنده می شود؟ مگر سر بریده ی بابا را نیمه شب به دست دخترش بدهند دین زنده می شود و…

آیت الله علم الهدی در ادامه تاکید کردند: برای روشن شدم مطلب نکته ای را عرض می کنم، کشته شدن به دو شکل است یا به صورت غافلگیرانه که این شکل بی اثر و نقش است و ممکن است در ابتدا آنها را بسیار مرعوب کند و صدایی از آنها بیرون نیاید. اما گاهی مردمی در یک جریانی اعتراض و مقابله می کنند جریان مقابل اعتراض ها را تحمل نمی کند و آنها را سرکوب می کند. ولی اینها با کشته شدن و سرکوب شدن عقب نمی نشینند و مقابله شان شدیدتر می شود.

ایشان با اشاره به وضعیت جامعه ی مسلمین در آن روزها افزودند: در زمان اباعبدلله(ع) جریان کفر و الحاد و بی دینی حاکم بود اما جریان متدینین که مخالف این جریان بودند حاضر به مبارزه و جان دادن در این راه نبودند، اقلیتی پیداشدند که حاضر به مبارزه و جان دادن شدند. زمانی که اینها حاضر به این امر شدند دسته ی دوم هم در دینداری و حمایت از اسلام محکم شدند و این سبب زنده شدن دین شد.اگر امام حسین(ع) انقلاب نمی کردند  دیگر هیچ جریانی مقابل کفر نمی ایستاد و جریان شهوترانی و عیاشی و می گساری در جامعه نهادینه شده ودر نسلهای بعدی سنت می شد و اصل دین از بین می رفت. برای مردم ما در قبل انقلاب همین گونه جا افتاده بود که اسلام با سیاست کاری ندارد و اسلام تنها زهد و تقوا و دیانت است.

آیت الله علم الهدی در انتهای سخنان خود افزودند: این قدرت یابی که یک نفر بیاید و با زور و قلدری و چپاول بر مردم حکومت کند این ضد اسلام است و این را مردم با قیام سید الشهدا(ع) فهمیدند این واقعیت که اساس دین ومکتب با این وضعیت موجود در زمان از بین نرفته همگی بخاطر کربلا و عاشوراست.نکته ی مهم در اینجا این است که واقعه ی کربلا متعلق به تمام زمان هاست. امروز که ما این نظام ولایی را تشکیل داده و دین داریم و نماز میخوانیم همه بخاطر کربلاست.