رهنمودهای مقام معظم رهبری(مد ظله) (تبلیغ و مبلّغان)

وظیفه ائمه جمعه در حکومت اسلامی

* آیا ما مى خواهیم که این دین، کلمۀ لا اله الا اللَّه و نظام اسلامى، در دنیا مایۀ غبطۀ انسانها باشد یا نه؟ اگر نمى خواهیم، پس چرا مبلّغیم؟ برویم مشغول بقالى و کاسبى بشویم! ما که لباس تبلیغ را به تنمان کرده ایم، هدفمان (( کَلِمَهُ اللَّهِ هِیَ العُلیا))[۱] است؛ یعنى مى خواهیم کلمۀ خدا را بر ترین و بالا ترین قرار بدهیم. در طول زندگیمان، این کار را از راه منبر و گفتن بلد بودیم و انجام دادیم. حالا هم امام جمعه هستیم و در نظام و حکومت اسلامى و جمهورى اسلامى زندگى مى کنیم که خود این به تنهایى، به قدر میلیونها بار گفتن و صدها سال تبلیغ در سطح بالا قیمت دارد؛ چون جمهورى اسلامى، عمل و تحقق خارجى است و تأثیرش قابل مقایسه با گفتن نیست. این، مى تواند مبلّغ اسلام باشد.

اگر مى خواهیم که حکومت و نظام و جامعۀ اسلامى، براى ملتهاى مستضعف عالم، مایۀ غبطه و (( لِتَکونوا شُهَداءَ))[۲] و وسیلۀ رغبت و تشویق و جذب باشد، باید مشکل را علاج کنیم و آن مقدارى که در سطح ما و به عهدۀ ماست، آن را انجام بدهیم. حالا به مسؤولیتهاى دیگر و آن کس که دو یا سه مسؤولیت دارد، کارى ندارم؛ فعلاً امام جمعه – من حیث هو امام جمعه – را عرض مى کنم.

در مورد امام جمعه، این کار در صورتى تحقق پیدا مى کند که او خود را براى آن، علماً و عملاً با کفایت کند و آگاهیهاى لازم را براى ایجاد و انتقال معرفت به مردم کسب کند و تقوا و ورع را رعایت نماید و به آنچه که مى گوید، عمل کند. به همین خاطر است که کار آقایان، کار بسیار مهمى است.[۳]