نقش ایمان در بهبود روابط اجتماعى‏

زندگى سالم اجتماعى آن است که افراد قوانین و حدود و حقوق یکدیگر را محترم شمارند، عدالت را امرى مقدس به حساب آورند، به یکدیگر مهر بورزند.


زندگى سالم اجتماعى آن است که افراد قوانین و حدود و حقوق یکدیگر را محترم شمارند، عدالت را امرى مقدس به حساب آورند، به یکدیگر مهر بورزند.نقش ایمان در بهبود روابط اجتماعى‏

انسان مانند برخى از جانداران دیگر، اجتماعى آفریده شده است. فرد به تنهایى قادر نیست نیازهاى خویش را برطرف سازد. زندگى باید به صورت یک «شرکت» درآید که همه در وظایف و بهره‏ ها سهیم باشند و یک نوع «تقسیم کار» میان افراد برقرار شود با این تفاوت میان انسان و سایر جاندارهاى اجتماعى- مانند زنبور عسل- که در آنها تقسیم کار و وظیفه به حکم غریزه و به فرمان طبیعت صورت گرفته است و امکان هر نوع تخلّف و سرپیچى از آنها گرفته شده است، برخلاف انسان که موجودى آزاد و مختار است و کار خویش را آزادانه و به عنوان «وظیفه» و «تکلیف» باید انجام دهد.

به عبارت دیگر، آن جاندارها همان‏طور که نیازهاشان اجتماعى است، غرایز اجتماعى نیز به صورت جبرى حاکم بر آنهاست. انسان نیازهایش اجتماعى است بدون آنکه چنان غرایزى بر او حکومت کند. غرایز اجتماعى انسان به صورت یک سلسله «تقاضا» در باطن انسان وجود دارد که در سایه تعلیم و تربیت باید پرورش یابد.

زندگى سالم اجتماعى آن است که افراد قوانین و حدود و حقوق یکدیگر را محترم شمارند، عدالت را امرى مقدس به حساب آورند، به یکدیگر مهر بورزند، هر یک براى دیگرى آن را دوست بدارد که براى خود دوست مى ‏دارد و آن را نپسندد که براى خویش نمى ‏پسندد، به یکدیگر اعتماد و اطمینان داشته باشند، ضامن اعتماد متقابل آنها کیفیات روحى آنها باشد، هر فردى خود را متعهد و مسئول اجتماع خویش بشمارد، در سرّى ‏ترین نهان خانه‏ ها همان تقوا و عفاف از آنها بروز کند که در ملأ عام، در نهایتِ بى‏ طمعى به یکدیگر نیکى کنند، در مقابل ظلم و ستم به پاخیزند و به ستمگر و فسادگر مجال ستمگرى و افساد ندهند، ارزشهاى اخلاقى را محترم بشمارند، با یکدیگر مانند اعضاى یک پیکرْ متحد و متفق بوده باشند.

آن چیزى که بیش از هر چیز حق را محترم، عدالت را مقدس، دلها را به یکدیگر مهربان و اعتماد متقابل را میان افراد برقرار مى‏ سازد، تقوا و عفاف را تا عمق وجدان آدمى نفوذ مى‏ دهد، به ارزشهاى اخلاقى اعتبار مى‏ بخشد، شجاعت مقابله با ستم ایجاد مى ‏کند و همه افراد را مانند اعضاى یک پیکر به هم پیوند مى‏ دهد و متحد مى‏ کند، ایمان مذهبى است.
تجلیات انسانى انسانها که مانند ستارگان در آسمان تاریخ پرحادثه انسانى مى‏ درخشد، همانهایى است که از احساسهاى مذهبى سرچشمه گرفته است.






دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


2 + = 10