بایدها و نبایدهای تبلیغی/ معیارهای تعامل با مخاطب


راهنمای مخاطب‌شناسی(۲)
رویکردهای روان شناختی، جامعه شناختی، زیست شناختی و معرفت شناختی، کاربست زبان را در اشکال مختلف نمادین، تمثیلی، تأویلی، استعاره‌های مورد برسی قرار داده اند.

رویکردهای روان شناختی، جامعه شناختی، زیست شناختی و معرفت شناختی کاربست زبان را در اشکال مختلف نمادین، تمثیلی، تأویلی، استعارهای مورد برسی قرار داده اند.

با توجه به نتایج مطالعات زبان شناختی در گستره فلسفه و عرفان نیز می توان جایگاه زبان را در فرآیند انتقال پیام، ارتباط موثر تبیلغ و ترغیب بخوبی نمایان ساخت . بدون دانش زبان شناختی نمی توان با مخاطبان خود رابطه اثر بخش و معناداری برقرار کرد هر قومی و ملتی در هر دوره و عصری به اقتضای شرایط اجتماعی و تاریخی و موقغیت های عاطفی و روانی زبانی خاصی را می طلبد که با شناخت رمز و راز آن گشایش و بلاغت پیام تجلی می یابد.

موضوع روش های تبلیغ و زیر ساخت های روان شناختی آن یکی از مهم ترین موضوع های فرهنگ تبیلغ در جهان کنونی است. اگر روش های تبلیغی ناکار آمد وبی اثر باشد تمام تلاش های دیگر وعوامل جانبی کارایی خود را از دست می دهد. به همین منظور در اینجا سعی شده است مقایسه آشکار وشفافی بین روش های فعال و غیر فعال در تبلیغ به نمایش گذاشته شود.

آنچه در ذیل می آید بایدها و نبایدهای تبلیغ به قلم عبدالعظیم کریمی است که در کتاب «راهبردهای روانشناختی تبلیغ» درج شده است.

جمع بندی مطالب را به مخاطبان بسپارید

باید: جمع بندی مطالب را به مخاطبان واگذارید تا آن ها به نسبت درک و. برداشتی که از مباحث کرده اند نکاتی را به عنوان نتایج بحث عنوان کنند.

نباید: به طور یک جانبه و براساس ذهنیت و برداشت خود به سراغ جمع بندی مطالب نروید از خود محوری و خود مرکز مداری در طرح و در بسط و جمع بندی مطالب اجتناب کند.

جزئیات و موضوع های مفهومی

باید: در تعیین عنوان بحث ضمن حفظ کلیات وچارچوب آن به مخاطبان اجازه دهید جزئیات و موضوع های مفهومی و مصداقی بحث را خودشان طرح کنند وبسط دهند.

نباید: به محض این که احساس کردید که مطالب مطرح شده از نظر گیرایی و جاذبه و نوع ارتباط آن با نیاز های مخاطب پیوند ندارد از ارائه آن پرهیز کنید وسعی نکنید آنچه را که خود مصلحت می دانید به دور از توجه و انگیزه بیان کنید.

پاسخ تخصصی

باید: بپذیریم که در همه رشته ها و همه سوالات پاسخ تخصصی و همه جانبه نداریم.

نباید: از پاسخ دادن به سوالات و موضوعات تخصصی که حیطه حرفه ای و دانش تخصصی شما نیست اجتناب کنید.

تنظیم جاذبه ها و زبیاترین های وضع ممکن

باید: جایگاه موقیت شناسی و مکان یابی در جایگاه سخنوری را در بهترین ، جذاب ترین و زیاترین وضع ممکن تنظیم کنید، الگوی رفتاری گوینده باید با موقعیت و وضعیت مخاطب تعدیل وتطبیق یابد.

نباید: از اینکه همیشه و همه جا با یک نوع الگوی رفتاری با مخاطب قرار بگیرید، پرهیز کنید.

روشن شدن ذهن مخاطب

باید: هدف، موضوع روش بحث خود را با توجه به نیاز و زبان و ذهنیت مخاطب روشن سازید.

نباید: از روشهای مستقیم، کلیشه ای و تکراری در طرح موضوعات خود داری کنید، نباید مخاطب در برابر سخنان شما، احساس خستگی و یکنواختی نماید.

پاسخ به ابهامات

باید: به سوالات وابهامات مخاطبان در همان خلال بحث به طور فعال و مستقیم پاسخ دهید.

نباید: از برخورد خشک و خشن و اداب رسمی در نحوه پاسخگویی به سوالات خوداری کنید.

یک اصل پایدار

باید: به این اصل پایدار باشید که در هنگام پاسخ به پرسش ها، راه حل ها و پاسخ های متفاوت و متعددی وجود دارد.

نباید: سعی نکنید که پاسخ سوالات را بر اساس عادات قبلی خود بدهید، ممکن است به یک سوال در یک جمع خاصی پاسخ ویژه ای بدهید و همان سؤال و یا مشابه آن را در جمع دیگر پاسخ دیگری بدهید.

مباحث ورزشی

باید: در طرح مباحث خود از نیازهای ورزشی، هنری، علمی و سرگرمی های تفریحی مخاطب استفاده کنید.

نباید: در تهیه مطالب خود نباید دنیای ذهنی و دلمشغولی های شخصی خود را معیار قرار دهید و درگیری های ذهنی و درونی خود را به مخاطبان تعمیم دهید.

رازهای مخاطب

باید: مطالب و رازها و مشکلات خصوصی مخاطبان را به طور محرمانه با شما در میان می گذارند حفظ کنید.

نباید: از افشای اسرار و واگشایی مشکلات خصوصی مخاطبان پرهیز کنید.

مشارکت مخاطب در بحث

باید: کاری کنید که هر یک از مخاطبان احساس کنند که در طرح و بسط مباحث مشارکت فعال دارند.

نباید: از کنترل های پی در پی وجهت دهی ها شخصی و خودمدارانه در بحث اجتناب کنید

شوخ طبعی در بحث

باید: شوخ طبعی، لطافت بیان و انعطاف در کلام را در لابلای مطالب به طور شایسته و به تناسب طبیعت بحث حفظ کنید.

نباید: از تر شرویی، خشونت، الفاظ تند و تیز تحکیم و استبداد کلامی خودداری کنید.

تمرکز بر مخاطب

باید: در نگاه خود به مخاطب عدالت را حکمفرما کنید.

نباید: از متمرکز شدن و معطوف شدن به یک نقطه یا چند نفر اجتناب کنید.

رعایت اعتدال در بحث

باید: در بکارگیری کلمات تحسین برانگیز و تشویق گر رعایت اعتدال و برابری را داشته باشد.

نباید: از افراط و تفریط در ستایش و سرزنش و یا تمجید و تعریف و انتقاد از مخاطبان خودداری کنید.

فضای راحت برای بحث

باید: فضای غیر رسمی، ارتجالی، طبیعتی و راحت و روان ایجاد کنید.

نباید: فضای بحث را رسمی، زمخت و خشک و غیر قابل انعطاف نکنید.

شناسایی نیازهای مخاطب

باید: سعی شود نیازهای مخاطبان شناسایی شود تا بدانیم زبان آنها چیست و جاذبه ها و رغبت های آن ها کدام است

نباید: نیازها، آرزوها و خواسته های شخصی خود را جایگزین نیازها و آرزوهای مخاطبان نکنید.

تجربه های مخاطبین

باید: مخاطبان را تشویق کنید تا به نقل تجربیاتی از زندگی خود و موفقیت هایی که تجربه کرده اند بپردازید.

نباید: از طرح مسائل و مباحث به صورت خود محوری، خودانتخاب گری اجتناب کنید وسعی نکنید برای انتقال پیام و ابلاغ مقاصد خود از تجربیات بیگانه با زندگی مخاطب استفاده کنید.

احساس همبستگی با مخاطب

باید: از کلمه "ما" پیش از "شما" در طرح مسایل و بویژه مشکلات و نواقص زندگی استفاده کنید تا مخاطب احساس یگانگی و همبستگی با شما داشته باشد.

نباید: به مخاطبان با دید بیگانه نگری و جدابافته از دنیای خود نگاه نکنید، دنیای خود را از دنیای آن ها جدا نکنید.

فرصت یا زمینه تبادل نظر

باید: برای اجتناب از یکنواختی و یکسونگری مباحث، فرصت و یا زمینه تبادل نظر را در بین مطالب با طرح پرسش های تحریک کننده فراهم سازید.

نباید: از تهیه و تدوین مطالب ذهنی بر اساس سلیقه خود بدون تعامل با مخاطبان پرهیز کنید.






دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


3 + = 4