حجاب در قرآن و روایات

یا بَنی‏ آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُواری سَوْآتِکُمْ وَ ریشاً وَ لِباسُ التَّقْوى‏ ذلِکَ خَیْرٌ ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ  

در این آیه شریفه، خداوند تبارک و تعالی خطاب به بنی آدم می فرماید : فرزندان آدم ما برای شما لباسی فرو فرستادیم، که اندام شما را می پوشاند و مایه زینت شماست . اما بهترین جامه برای شما، جامه تقوی و پرهیزگاری است، مفسرین مراد از این آیه را اینگونه بیان می کنند که خداوند با فرستادن باران و رشد و نموِ گیاه پنبه از زمین و خلقت چهارپایان، چگونگی إستفاده از پنبه و پشم را به انسان آموخت و آن را پوشش و لباسی برای انسان ها قرار داد، تا زینت، آبرو، حیثیت، شخصیت و شرف خود را با آن حفظ کند و آن را برای انسان زینت، شرف و شخصیت قرار داد.

قرآن در جای دیگری، درصدد بیان اهمیت همین پوشش و لباس، برمی آید، اما به شکل دیگری که می فرماید: از مهمترین دام های شیطان و اولیای شیطانی، از میان بردن لباس و پوششی است که خداوند آن را برای آدمیان فرستاده است، لباس و حجابی که وسیله ای است برای آراستن انسان، به زینت عفّت، حیاء و پرهیزگاری و پاکدامنی و وقار و شخصیت، شیطان تلاش می کند با وسوسه ها و وارونه جلوه دادن حقایق، حجاب و پوشش را زشت و کشف حجاب و برهنه ساختن اندام را زیبا جلوه دهد و با گرفتن حیاء و تقوی بر آدمیان چیره و مستولی شود .

لذا در این آیه شریفه اینگونه بیان می کند که، یا بَنی‏ آدَمَ لا یَفْتِنَنَّکُمُ الشَّیْطانُ کَما أَخْرَجَ أَبَوَیْکُمْ مِنَ الْجَنَّهِ یَنْزِعُ عَنْهُما لِباسَهُما لِیُرِیَهُما سَوْآتِهِما إِنَّهُ یَراکُمْ هُوَ وَ قَبیلُهُ مِنْ حَیْثُ لا تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّیاطینَ أَوْلِیاءَ لِلَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ  یعنی اینکه : بنی آدم، مبادا شیطان شما را بفریبد، همانگونه که پدر و مادر شما را (که مراد حضرت آدم و حضرت حوا هستند) را از بهشت بیرون راند، لباسشان را از تَنِشان بیرون آورد، تا عیب و عورتشان را به آنان بنمایاند، در حقیقت او و گروه وابسته اش، أعوان و أنصارش شما را از جایی می بیند که شما او را نمی بینید؛ این توصیه قرآن است به محافظت و ممارست از دام ها و خطرات شیطان .

بعد قرآن حجاب را به عنوان نگهدارنده و حفاظ و وسیله ای برای حراست از شخصیت زنان مطرح می کند . کَأَنَّهُنَّ الْیاقُوتُ وَ الْمَرْجانُ  ، آنها همچون یاقوت و مرجانند! کَأَمْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ  ، همچون مروارید در صدف پنهان!

سوره مبارکه واقعه : زنانی را که در بهشت جای دارند و بهشتی اند، مثل مروارید میان صدف توصیف می کند. مثل جواهر و یاقوتی که جواهر فروشان آن جواهر را در پوشش خاص و ویژه قرار می دهند و از آن حفاظت و حراست می کنند، مثل جواهر بدلی نیست، که در إختیار هرکس و هر فرد به راحتی قرار گیرد، در جایی می فرماید : در آن باغ ها، زنان زیبا و با حیاء هستند که پیش از آن دست کسی به آنها نرسیده است، گویی که آنها یاقوت و مرجان اند .

این قانون طبیعت است که موجودات لطیف و آسیب پذیر را در حصاری جای می دهد که حفظ و حفاظت شوند، طبیعت، جواهرات و گوهر های گرانبها را در دل کوه ها و در قعر دریاها پنهان ساخته است، و قطعاً اگر چیزی براحتی در إختیار باشد، در معرض طمع و تجاوز ستمگران خواهد بود.

جوانی از جوانان أنصار مدینه چشمش به جمال و زیبایی اندام زن جوانی افتاد  که از مسیری عبور می کرد، او را دنبال کرد؛ تا زن به کوچه ای رفت، جوان دنبال او حرکت می کرد و محو تماشای اندام این زن شده بود، تمام فکر و ذکرش در نگاه متمرکز شده بود، صورت او به دیوار برخورد کرد؛ استخوان یا شیشه ای به صورت او خدشه و زخمی وارد کرد و جوان ناگهان خود را غرق در خون یافت، دید که تمام وجودش پر از خون است، وقتی این صحنه را دید، جریان را به رسول خدا ( ) گزارش کردند، جبرئیل فرود آمد و این آیه را بر پیامبر نازل کرد. قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِکَ أَزْکى‏ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبیرٌ بِما یَصْنَعُونَ  .

ترجمه : به مؤمنان بگو چشمهاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگیرند، و عفاف خود را حفظ کنند این براى آنان پاکیزه‏تر است خداوند از آنچه انجام مى‏دهید آگاه است!

وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُیُوبِهِنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبائِهِنَّ أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِنَّ أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنی‏ إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنی‏ أَخَواتِهِنَّ أَوْ نِسائِهِنَّ أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُنَّ أَوِ التَّابِعینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَهِ مِنَ الرِّجالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلى‏ عَوْراتِ النِّساءِ وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفینَ مِنْ زینَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمیعاً أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ  .

ترجمه : و به زنان با ایمان بگو چشمهاى خود را (از نگاه هوس‏آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را- جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسرى‏هاى خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار نسازند مگر براى شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان، یا زنان هم‏کیششان، یا بردگانشان [کنیزانشان‏]، یا افراد سفیه که تمایلى به زن ندارند، یا کودکانى که از امور جنسى مربوط به زنان آگاه نیستند و هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود (و صداى خلخال که برپا دارند به گوش رسد). و همگى بسوى خدا بازگردید اى مؤمنان، تا رستگار شوید!

جبرئیل با این آیات این توصیه ها را آورد، به مردان با ایمان بگو، دیده ها را فرو نهند و پاکدامنی ورزند. مردها چشم ها را از نگاه ببندند. ظاهراً به لحاظ تاریخی زنان مسلمان پیش از نزول این آیات، پوششان پوشش خاصی بود. چهره را نمی پوشاندند، روسری را از پشت گوش ها می بستند و اطراف گوش ها و زیر گلو و گوشواره ها نمایان بود. این آیه توصیه می کند که مردها نگاه نکنند و نگاهشان را بپوشانند، حفاظ قرار دهند و زن ها هم زینت هایشان را به مردها نشان ندهند. البته به این معنا دقت و توجه لازم است که فلسفه پوشش و حجاب در اسلام این است که زن در معاشرت با مردان، بدن خود را بپوشاند و نه تنها همین، بلکه به جلوه گری و خود نمایی نپردازد، آیات قرآن که درباره پوشش بحث می کند، حدود پوشش، تماس های زن و مرد را مشخص کرده بی آنکه معنای حجاب را پرده نشینی و خانه نشینی بکار برده باشد. البته راجع به زنان پیامبر اکرم ( ) دستورهای ویژه ای رسیده و اسلام عنایت داشته به اینکه زنان پیغمبر در زمان حیات آن حضرت و پس از وفات او در خانه هایشان بمانند، البته این قانون دلایل سیاسی، اجتماعی و مسائل پیچیده مخصوص به خودش را داشته است.

اسلام با پوشش و حجاب و توصیه به حجاب می خواهد که لذت های جنسی، چه بصری و چه لمسی، در محیط خانه و در چهارچوب ازدواج قانونی صورت گیرد و محیط اجتماعی، محیطی برای کار و فعالیت و تلاش باشد، در نتیجه مردان نباید چشم چرانی کنند و نگاه های شهوانی به یکدیگر داشته باشند و زنان هم موی سر و بدن خود را از مردان بیگانه پوشیده بدارند. زنان در اجتماع به جلوه گری و دلربایی نپردازند و در مجامع عمومی با لباس های آنچنانی، کفش های آنچنانی، چادر و مانتو و روسری و لباس های زننده و زیبنده ظاهر نشوند، پوشش زن قبل از آنکه به نفع دیگر افراد جامعه باشد، برای حفظ حیثیت و شرافت خود شخص زن است .

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنى‏ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیما  .

ترجمه : اى پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: «جلبابها [روسرى‏هاى بلند] خود را بر خویش فروافکنند، این کار براى اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است (و اگر تا کنون خطا و کوتاهى از آنها سر زده توبه کنند) خداوند همواره آمرزنده رحیم است.

در شأن نزول این آیه می خوانیم که بعد از نماز مغرب و عشاء، مردان جوان بر سر راه زنان می ایستادند و تعبیرات ناشایستی را بکار می بردند ، آیه نازل شد که ای پیامبر ( ) به همسران و دخترانت و زنان مؤمن بگو پوشش های خود را بر خود فروتر گیرند، یعنی حجابشان را بیشتر و کامل کنند که این برای آنها مصونیت است که مورد آزار قرار نگیرند، این به إحتیاط نزدیک تر است، یعنی عدم پوشش و عدم حجاب، زن را مورد تعرّض قرار می دهد . حجاب سنگری است که در پناه آن إنسانیت انسان و ارزش های عرفی و مذهبی انسان سالم می ماند. این برای خانم ها ضرورتی بیشتر دارد چون دستگاه و طبیعت آفرینش، زن را موجودی  پر جاذبه قرار داده است. زنان پاکدامن به خوبی می دانند که تنها در سایه حجاب و پوشش است که می توانند آنچه را که دارا هستند، از دستبرد بیگانگان مصون داشته باشند و عفت و پاکدامنی را از کف ندهند.

در آیه شریفه دیگر این چنین آمده است : یا نِساءَ النَّبِیِّ لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذی فی‏ قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً   .

ترجمه : اى همسران پیامبر! شما همچون یکى از زنان معمولى نیستید، اگر تقوا پیشه کنید پس به گونه‏اى هوس‏انگیز سخن نگویید که بیماردلان در شما طمع کنند، و سخن شایسته بگویید!

همسران پیامبر ( ) شما مانند زنان دیگر نیستید، اگر سر پروا دارید، به نازی سخن مگویید تا هرکس در دلش بیماری است، طمع ورزد و گفتاری شایسته گویید. طنین ملایم صدای زن، خود بخود برای مرد فریبنده و إغواگر است. اگر همراه با شیرین زبانی و طنّازی باشد. آهنگ خوش از کام و دهان و لب شیرین، فریبنده و عامل فساد است .

امام صادق ( ) می فرمایند : عَنْ رِبْعِیِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ( ) یُسَلِّمُ عَلَى النِّسَاءِ وَ یَرْدُدْنَ عَلَیْهِ السَّلَامَ وَ کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ( ) یُسَلِّمُ عَلَى النِّسَاءِ وَ کَانَ یَکْرَهُ أَنْ یُسَلِّمَ عَلَى الشَّابَّهِ مِنْهُنَّ وَ یَقُولُ أَتَخَوَّفُ أَنْ یُعْجِبَنِی صَوْتُهَا فَیَدْخُلَ عَلَیَّ أَکْثَرُ مِمَّا أَطْلُبُ مِنَ الْأَجْرِ   .

امیرالمؤمنین به زنان سلام می کردند، اما دوست نداشتند به زن جوان سلام کنند، و می فرمودند، ترس از آن دارم که صدای ایشان بر من شگفت آید، و مرا به فتنه اندازد، فلذا آنچه که به ضررم باشد، بیشتر بر سرم آید از ثواب و أجر سلام کردن .

پیغمبر اکرم فرمودند : از سخن گفتن با زنان نامحرم پرهیز کنید. نباید مرد با زن نامحرم خلوت کند، هیچ مردی با زن بیگانه ای به خلوت نمی نشیند مگر آنکه شیطان سومین نفر آنهاست.

در موقعی که زن ها برای بیعت به محضر پیامبر می آمدند و با پیامبر( ) بیعت می کردند، از آنان پیمان می گرفتند که با مردان نامحرم سخن نگویند . عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ( ) قَالَ فِیمَا أَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ ( ) مِنَ الْبَیْعَهِ عَلَى النِّسَاءِ أَنْ لَا یَحْتَبِینَ وَ لَا یَقْعُدْنَ مَعَ الرِّجَالِ فِی الْخَلَاءِ  .

خانم های عرب معمولاً خلخال بپا می کردند و برای اینکه بفهمانند خلخال قیمتی بپا دارند، پاهایشان را محکم به زمین می کوفتند. آیه شریفه می فرماید : وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفینَ مِنْ زینَتِهِنَّ ؛ خب در این آیه می رساند که استفاده از بعضی ادکلن ها، عطرها، آرایش ها و زیور آلات صدا دار، و بعضی از جذّابیت ها، باید پرهیز کرد .

حضرت علی ( ) فرمودند : در یک روز بارانی، همراه پیغمبر أکرم ( ) در بقیع نشسته بودم. زنی سوار بر درازگوشی گذشت، دست حیوان به گودالی رفت، زن به زمین خورد، پیامبر چهره مبارکشان را برگرداندند، اصحاب گفتند: یا رسول الله، آن زن لباس پوشیده بود، لباس او مجهّز بود، پوشش و حجاب داشت، پیامبر سه مرتبه فرمودند: خدایا بیامرز زنانی را که لباس کامل می پوشند و حجاب و حفاظ دارند .

عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ( ) قَالَ کُنْتُ قَاعِداً فِی الْبَقِیعِ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ( ) فِی یَوْمِ دَجْنٍ وَ مَطَرٍ إِذْ مَرَّتِ امْرَأَهٌ عَلَى حِمَارٍ فَوَقَعَ یَدُ الْحِمَارَ فِی وَهْدَهٍ فَسَقَطَتِ الْمَرْأَهُ فَأَعْرَضَ النَّبِیُّ ( ) فَقَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهَا مُتَسَرْوِلَهٌ قَالَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُتَسَرْوِلَاتِ ثَلَاثاً أَیُّهَا النَّاسُ اتَّخِذُوا السَّرَاوِیلَاتِ فَإِنَّهَا مِنْ أَسْتَرِ ثِیَابِکُمْ وَ حَصِّنُوا بِهَا نِسَاءَکُمْ إِذَا خَرَجْنَ  . در این سخن؛ توصیه می کند به پوشیدن شلوار که بهترین پوشش برای اندام است. حفظ کنید زنانتان را با پوشیدن شلوار زمانی که از خانه بیرون می روند .

وَ اکْفُفْ عَلَیْهِنَّ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ بِحِجَابِکَ إِیَّاهُنَّ فَإِنَّ شِدَّهَ الْحِجَابِ أَبْقَى عَلَیْهِنَّ وَ لَیْسَ خُرُوجُهُنَّ بِأَشَدَّ مِنْ إِدْخَالِکَ مَنْ لَا یُوثَقُ بِهِ عَلَیْهِنَّ وَ إِنِ اسْتَطَعْتَ أَلَّا یَعْرِفْنَ غَیْرَکَ فَافْعَلْ  . امیرالمؤمنین علی ( ) در نامه ای به فرزندشان امام حسن ( ) اینچنین می نویسند، پسرم، با پوشیده داشتن زنان، رخسارشان را از چشم نامحرم دور نگه دار.

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ( ) قَالَ لَا یَنْبَغِی لِلْمَرْأَهِ أَنْ تَنْکَشِفَ بَیْنَ یَدَیِ الْیَهُودِیَّهِ وَ النَّصْرَانِیَّهِ فَإِنَّهُنَّ یَصِفْنَ ذَلِکَ لِأَزْوَاجِهِنَّ . امام صادق ( ) می فرمایند : سزاوار نیست زن مسلمان در برابر زن یهودی یا نصرانی برهنه شود، زیرا آنان، آنچه را دیدند، برای شوهرانشان بازگو می کنند .  امام می فرمایند : در برابر زن های یهودی، حتی برهنه نشوید، تا آنها نروند و خصوصیات تان را برای شوهرانشان تعریف بکنند، که این خود ملاکی به ما می دهد، که اگر إحتمال می دهیم؛ زنان مسلمانی هم هستند، که اگر ما در برابر آنها برهنه شویم، آنها خصوصیاتمان را بازگو کنند، بایستی از این عمل در برابر آنها هم دوری کنیم . یکی از عیوب بزرگ جوامع امروزی دنیا همین است، وقتی از عروسی ها برمی گردند، خصوصیات زن های دیگران را برای همسرانشان نقل می کنند، این در اسلام نهی است و مذمت شده است.

از مسائلی که این روز ها مورد توجه است، وَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَائِهِ ( ) قَالَ کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ( ) یَزْجُرُ الرَّجُلَ أَنْ یَتَشَبَّهَ بِالنِّسَاءِ وَ یَنْهَى الْمَرْأَهَ أَنْ تَتَشَبَّهَ بِالرِّجَالِ فِی لِبَاسِهَا   ؛ پیغمبر اکرم بسیار ناراحت می شدند از اینکه زنانی لباس مردانه بپوشند و خودشان را شبیه مردان کنند و مردانی شبیه زنان شوند و لباس زنانه بپوشند، و این کار در إسلام نهی شده است، و فاعل آن، از جانب پیامبر أکرم لعن شده اند  .

باز از مسائلی که در این روزها قابل طرح است، این مسأله ای است که معصوم علیه السلام، در این روایت به آن إشاره فرمودند، قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ جُوَیْرِیَهٍ لَیْسَ بَیْنِی وَ بَیْنَهَا مَحْرَمٌ تَغْشَانِی فَأَحْمِلُهَا فَأُقَبِّلُهَا فَقَالَ إِذَا أَتَى عَلَیْهَا سِتُّ سِنِینَ فَلَا تَضَعْهَا عَلَى حجْرِکَ . می فرمایند که زمانی که دختر شش ساله شد، دیگر او را در دامن تان نگذارید. که منظور دختر نامحرم است؛ دو سه روایت نقل شده است، که دختر بچه وقتی شش ساله شد، نباید پسر ببوسد و زنان نباید پسری را ببوسند که سن اش از هفت سال گذشته است .

البته در روایات بازی تحریک آمیز مادر با بعضی از قسمت های بدن دختر را نوعی زنا شمرده اند ؛ إمام می فرمایند : چون دختر؛ شش ساله می شود، نباید مرد نامحرم او را ببوسد یا در آغوش بگیرد.

روایات متعددی در باب حجاب رسیده است که وقت بحث همه آنها نیست، آنچه که مهم است، این است که نگاه را از نامحرم بپوشانیم، در گذرگاه ها، در مسیرها، در خیابان ها.

ابوسعید خدری روایت می کند که پیغمبر به یارانشان فرمودند : از نشستن در راه ها پرهیز کنید. گفتند : یا رسول الله ( )، بالأخره باید با دوستان بنشینیم، گفتگو کنیم، پیغمبر فرمودند: حال که چنین است، حقوق راه ها را ادا کنید، پرسیدند: حقوق راه ها چیست ؟ فرمودند: چشم ها را بستن، آزار نرساندن، پاسخ سلام دادن، أمر به معروف و نهی از منکر کردن، مواظب چشم هایتان باشید؛ اگر که می خواهید سر گذرگاه ها بنشینید .

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ( ) قَالَ اشْتَدَّ غَضَبُ اللَّهِ عَلَى امْرَأَهٍ أَدْخَلَتْ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهَا مِنْ غَیْرِهِمْ فَأَکَلَ خَیْرَاتِهِمْ وَ نَظَرَ إِلَى عَوْرَاتِهِمْ   . سخت است، خشم خداوند بر زن شوهر داری که چشم را از نگاه به نامحرم پر می کند؛ توصیه شدید در باب إختلاط زن و مرد : می فرماید که صبر کنید تا مردان بیرون روند، زنان نباید از میان راه حرکت کنند، بهتر است که شما از کنار بروید، در مسجد مشغول می شد به نماز خواندن تا خانم ها از مسجد خارج بشوند، بعد بیرون می آمد . در ورود به خانه دیگران، دقت هایی لازم است، که مراعات شود، ورود به خانه حضرت زهرا( ) توسط پیامبر اکرم ( ) ، در روایت اینگونه نقل شده است، که جابر بن عبد الله انصاری می گوید : من در خدمت پیامبر اکرم ( ) بودم. پیغمبر به خانه حضرت فاطمه ( ) رفتند و دست را بر در گذاشتند. بعد سلام کردند، اَلسَّلامُ عَلَیْکُم. حضرت زهرا سلام پدر را پاسخ دادند. آنگاه حضرت فرمودند: اجازه دارم وارد بشوم ؟ عرض کردند : داخل شوید ای رسول خدا. پیامبر پرسیدند: جابر بن عبد الله که همراه من است، اجازه ورود دارد ؟ حضرت فاطمه فرمودند: اجازه بدهید، مثلاً پوششی بر سر کنم، هنگامی که پوشش انجام شد، پیامبر دوباره سلام گفتند و دخترشان پاسخ دادند. بعد هم برای خودشان اجازه ورود خواستند و هم برای جابر و وارد خانه شدند. برای خانه دوستان و اقوام همین حکم صادق است؛ برای ورود به خانه مادر نیز باید اجازه گرفت .

مردی از پیغمبر خدا ( ) پرسید: من می خواهم وارد خانه مادرم بشوم، باز هم باید إجازه بگیرم ؟ فرمودند: بله، آیا دوست داری که مادرت را برهنه ببینی؟ عرض کرد: نخیر . فرمودند :  حال که این چنین است، از او اجازه بگیر .

خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید  : هر مسلمانی برای ورود به خانه دیگران باید رخصت بخواهد، آنان را آگاه کند، در بزند، اطلاع بدهد، حتی در ورود به خانه خودش انسان باید با اطلاع وارد شود. بدون اطلاع وارد خانه شدن، شرایطی را ممکن است ایجاد بکند که مشکلاتی را در زندگی پدید بیاورد. وارد خانه خودتان می خواهید بشوید، یا الله بگویید، در بزنید، اشاره یا اعلانی بکنید که من دارم می آیم و وارد خانه می شوم. شاید در همان لحظه همسر شما در وضعیتی باشد که دوست نداشته باشد شما او را در این وضعیت ببینید، لباس مناسب نداشته باشد، یا شرایط دیگری.






دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


6 + 1 =