ماه رمضان ماه رها شدن از بند گناه است | انسان باید از محب بودن به محبوب شدن است

حضرت ‌آیت الله جوادی آملی گفت: تمام ما محب خدا هستیم چرا که همه هستی ما از خداست، اما تمام تلاش و کوشش ائمه(ع) این است که ما از مرحله محب بودن به مرحله محبوب بودن برسیم.

حضرت آیت الله جوادی آملی در جلسه درس اخلاق خود که در نمازخانه بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، به ادامه شرح جمله قصار ۳۱ نهج البلاغه حضرت امیر علیه السلام پرداخت.

حضرت آیت الله جوادی آملی بیان داشت: حضرت امیر علیه السلام در این جمله قصار، بعد از معرفی ارکان چهارگانه ایمان و توضیح آنها، به این سوال پاسخ می دهند که «کفر» چیست؟  حضرت می فرماید: «َالْکُفْرُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ: عَلَى التَّعَمُّقِ، وَالتَّنَازُعِ، وَالزَّیْغِ، وَالشِّقَاقِ»؛ کفر نیز چهار پایه دارد، که اولین آنها «تعمق» است و نتیجه آن این است که چنین انسانی هرگز به راه حق باز نمى گردد؛ «فَمَنْ تَعَمَّقَ لَمْ یُنِبْ إِلَى الْحَقِّ».

وی ادامه داد: انسان در محدوده معرفت دینی تا آنجا که محدوده «امکان» است هم راه دارد و هم وظیفه دارد که وارد شود اما در خصوص ذات خداوند که حقیقت نامتنهایی بسیطِ محض است حق تعمق ندارد، آنجا منطقه ممنوعه است، ما مکلف به برهان هستیم و نه عرفان؛ مشاهده ذات الهی مقدور هیچ کس نیست و تعمق ممکن است معاذالله به الحاد منتهی شود.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم اظهار داشت: حضرت ادامه می دهند که رکن دوم کفر، «نزاع و ستیز جویی» است، کسی که بر اثر جهل، بسیار به نزاع و ستیز برخیزد، نابینایى او نسبت به حق پایدار خواهد ماند؛ «وَمَنْ کَثُرَ نِزَاعُهُ بِالْجَهْلِ دَامَ عَمَاهُ عَنِ الْحَقِّ» چنین شخصی دیگر قدرت تشخیص راه حق را از باطل ندارد.

حضرت آیت الله جوادی آملی به توضیح سومین رکن کفر از منظر حضرت امیر علیه السلام پرداخت و ابراز داشت: حضرت رکن سوم کفر را «گمراهی از راه حق» بیان می کنند؛ کسى که از راه حق منحرف شود و به دنبال هوس ها برود خوبى در نظرش بدى و بدى در نظرش خوبى جلوه مى کند و گرفتار مستى این گمراهى مى شود؛ «وَمَنْ زَاغَ سَاءَتْ عِنْدَهُ الْحَسَنَهُ، وَحَسُنَتْ عِنْدَهُ السَّیِّئَهُ، وَسَکِرَ سُکْرَ الضَّلاَلَهِ».

وی ادامه داد: حضرت در بیان رکن چهارم از کفر به «عناد و لجاج» اشاره می کند و می فرماید «وَمَنْ شَاقَّ وَعُرَتْ عَلَیْهِ طُرُقُهُ، وَأَعْضَلَ عَلَیْهِ أَمْرُهُ، وَضَاقَ عَلَیْهِ مَخْرَجُهُ»؛ آن کس که به عناد و لجاج بپردازد راه رسیدن به حق براى او ناهموار مى گردد و کارها بر او سخت و پیچیده مى شود و در تنگنایى که خارج شدن از آن مشکل است گرفتار خواهد شد.

مفسر برجسته قرآن کریم در فراز دیگری از سخنان خود بیان داشت: انسان در دنیا با اجتماع زندگی می کند و مشکلات خود را به کمک دیگران رفع می نماید اما در آخرت، گرچه زندگی جمعی هست اما زندگی اجتماعی نیست؛ یعنی هر کس در کنار سفره خود نشسته و مشکل خود را باید خود برطرف کند لذا هر کس بخواهد در آن دنیا راحت باشد باید سفره و مادبه خود را به همراه داشته باشد و توشه و زاد انسان بعد از مرگ چیزی جز تقوا نیست.

حضرت آیت الله جوادی آملی ابراز داشت: راحله انسان در قیامت که می تواند با آن سریعتر طی مسیر می کند «محبت» است؛ تمام ما محب خدا هستیم چرا که همه هستی ما از خداست، اما تمام تلاش و کوشش ائمه علیهم السلام این است که ما از مرحله محب بودن به مرحله محبوب بودن برسیم.

وی تاکید کرد: اگر کسی بخواهد از مرحله محب بودن به مرحله محبوب بودن برسد باید از «حبیب الله» پیروی کند لذا خداوند در قرآن به پیامبر(ص) فرمود از طرف من به مردم بگو از پیامبر من اطاعت کنید و در مدار محبت او حرکت نمایید.

استاد برجسته حوزه علمیه قم با اشاره به فرا رسیدن ایام پایانی ماه مبارک شعبان و حلول ماه مبارک رمضان خاطرنشان کرد: ماه مبارک رمضان، اول سال عرفاست، پیامبر(ص) در آخرین جمعه ماه شعبان خطبه ای خواندند و بیان داشتند این ضیافت الهی یک ضیافت همگانی است و همه دعوتند، همانطور که در ایام حج، حاجیان در مکه ضیوف الرحمان هستند روزه داران در ماه مبارک رمضان ضیوف الرحمانند.

وی ادامه داد: حضرت رسول در این خطبه فرمود گناه یک بار سنگینی است که این بار را جز صاحب بار، کسی حمل نمی کند؛ باربری در قیامت نیست، هر کس باید بار خود را خود بر دوش بکشد، فرمود پشتتان از سنگینی بار گناه خم شده است، در این ماه این بار گناه را سبک کنید.

حضرت آیت الله جوادی آملی با بیان این مطلب که «گناهکاران بدهکاران خدا هستند» بیان داشت: در این نوع بدهکاری خود انسان را به عنوان رهن گرو می گیرند، اینکه برخی می گویند هر چه تلاش می کنیم نمی توانیم گناه نکنیم، بخاطر همین است که در بند و رهن هستند، لذا حضرت فرمود ماه رمضان ماهی است که می توانید فک رهن کنید و خود را آزاد سازید، ماه رمضان ماه رها شدن از بند هاست، این تنها یک اراده می خواهد که حقیقتا انسان به سمت خدا حرکت کند و مهمان واقعی او شود و با همه وجود بگوید «استغفرالله ربی واتوب الیه» که امیدواریم همه علاقمندان به قرآن و عترت مهمان حقیقی این ضیافت الهی باشند.






دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


9 + = 16