نامگذاری سال ۸۶ به سال اتحاد ملّی و انسجام اسلامی توجّه به ضرورتی ملی و بین المللی است و پرداختن بدان در حقیقت یک اضطرار برای همه کشورهای اسلامی و مسلمانان و به ویژه امری حیاتی برای نظام اسلامی است.
شرائط داخلی ما با روابط بین المللی کاملاً مرتبط می‌باشد و کشورهای مختلف؛ اعمّ از کشورهای اسلامی و یا قدرتهای بیگانه با توجه به همین شرائط با ما ارتباط برقرار می‌کنند و برای نظام ما برنامه ریزی می‌کنند. این برنامه‌ها نیز می‌تواند حاوی چانه زنیهای سیاسی یا تحمیل جنگ برای براندازی باشد.
اگر ما از سویی در درون دارای اتحاد ملّی و از سوی دیگر با همه مسلمانان جهان به انسجام اسلامی دست یابیم، می‌توانیم توطئه‌های شوم دشمنان را خنثی سازیم.
برای پی بردن به اهمّیت موضوع، توجّه به چند شاخص اساسی لازم و ضروری است.
الف. وضعیّت مسلمانان قبل و بعد از انقلاب ایران؛
ب. توطئه‌های دشمن؛
ج. توجّه به ابعاد مختلف اتحاد ملّی و انسجام اسلامی از منظر داخلی و بین المللی.

وضعیّت مسلمانان قبل و بعد از انقلاب اسلامی
اسلام قبل از پیروزی انقلاب در معادلات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و به ویژه در معادلات سیاسی کاملاً منزوی، و در حاشیه زندگی مردم تلّقی می‌گردید.
کشورهای اسلامی به دو گروه وابسته به بلوکهای غرب و شرق دسته بندی شده بودند، سردمداران کشورها با اشاره این دو قدرت عزل و نصب می‌شدند، منابع سرشار خدادادی کشورهای اسلامی به تاراج می‌رفت، مسلمانان به عنوان نیروهای کار ارزان قیمت در اختیار منافع سرمایه داران و قدرتها به کار گرفته می‌شدند.
در سراسر جهان اگر حرکتی برای بیداری مردم انجام می‌شد، در حقیقت نجات از زنجیری با زنجیر بلوک دیگر بود، همه قدرتها به منافع خود می‌اندیشیدند و در معاملات سیاسی به راحتی ملتها و کشورها را معامله می‌کردند.
امام رحمه الله با تکیه بر مفاهیم قرآن و معارف اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام بپا خواست و انقلابی بزرگ را در معادلات سیاسی جهان مطرح نمود؛ انقلابی که نام آن در ادبیات سیاسی آن زمان کاملاً ناشناخته بود. این انقلاب از خمیر مایه فرهنگی مقبول در تفکّرات اعتقادی مردم سرچشمه می‌گرفت. با حرکت امام، نگاه دقیق و عمیق به این زمینه‌های فرهنگی رخ داد و مردم با بصیرت خاصّی باورهای خود را با عرصه سیاست پیوند داده، به اعتقادات خود عمق بیشتری بخشیدند. این حرکت با باورهای امامت، ولایت، شهادت طلبی و ظلم ستیزی در هم آمیخت و با استواری مثال زدنی به پیش رفت.

بالاخره حرکتی که از سال ۱۳۴۲ آغاز شده بود، با فراز و نشیبهای بسیار در بهمن ماه سال ۱۳۵۷ ش. به پیروزی رسید. دشمنان انقلاب حرکتهای وسیعی برای نابودی آن تدارک دیده و هر روز بر تنوّع و حجم آنها افزودند که ذیلاً به مواردی اشاره می‌شود:

۱٫ کودتا
با توجه به تجربه کودتای ۲۸ مرداد و موفقیّت دشمن در آن زمان، چندین نوع کودتا برای نابودی انقلاب تدارک دیده شد که از جمله آنها می‌توان از کودتای نوژه نام برد که با هوشیاری امام رحمه الله و یارانش با شکست مواجه شد.

۲٫ ترور
ترورهای فراوان و از جمله نابود کردن شخصیتهای نظام در دستور کار دشمنان قرار گرفت. گروهی در حزب جمهوری اسلامی و ساختمان نخست وزیری به خاک و خون کشیده شدند و تعداد زیادی از فرزندان انقلاب در هر کوی و برزن و درون خانه‌های خود به شهادت رسیدند.

۳٫ حمله آمریکا به ایران
آمریکا به بهانه نجات گروگانهای خود رسماً به ایران حمل کرده و وارد کشور گردید تا در صحرای طبس در دام الهی افتاده و زمین گیر شد.

۴٫ جنگ ۸ ساله
جنگی سخت و ویرانگر بر علیه ایران تدارک دیده شد و تا ۸ سال توسط خون آشامی بی‌منطق، مستبد، قدرت طلب و دارای آرزوهای بزرگ و دیوانه سلطه بر کشورهای دیگر ادامه یافت.

۵٫ هماهنگی همه کشورها در مقابل ایران
بلوک شرق و غرب برای نابودی نظام نوپای اسلامی هماهنگ گشته و دشمن را مورد حمایت همه جانبه قرار دادند که اکنون به مواردی از این حمایتها اشاره می‌شود:

الف. کمکهای تسلیحاتی
در زمان جنگ کمکهای تسلیحاتی غرب و شرق بر خلاف همه هنجارهای پذیرفته شده بین المللی با حمایتهای بی‌دریغ آمریکا به سیو عراق سرازیر شد. به عنوان نمونه، هواپیماهای پیشرفته سوپراتاندارد از سوی فرانسه و هواپیماهای میگ ۲۷ از سوی شوروی به عراق تحویل گردید.

ب. کمکهای اطلاعاتی
از سوی آمریکا، کشورهای منطقه و منافقین داخلی، اطلاعات مورد نیاز در اختیار عراق قرار می‌گرفت.

ج. کمکهای مالی
کشورهای خلیج در حد بسیار گسترده‌ای هزینه‌های جنگ را به عهده گرفته بودند؛ به گونه‌ای که مردم عراق در زمان جنگ از جهت مالی و اقتصادی هرگز در تنگنا قرار نگرفتند؛ از این رو عراق پس از جنگ با قطع کمکها مشکلات فراوان اقتصادی را تجربه کرد.

د. حمایتهای سیاسی
حمایتهای بسیار گسترده سیاسی در همه جوامع بین المللی از عراق به گونه‌ای انجام شد که این حمایتها برای کسانی که با مسائل سیاسی کم ترین آشنائی را داشتند، خیلی واضح و روشن بود.

ه. ورود آمریکا به عرصه جنگ
آمریکا رسماً به تأسیسات نفتی ایران در زمان جنگ حمله کرده و راههای مواصلاتی ایران به فاو را بمباران کرد.

۶٫ جنگ تبلیغاتی
جنگ روانی تبلیغاتی بسیار حجیم بر علیه نظام اسلامی در سراسر جهان به منظور مخدوش ساختن چهره نظام اسلامی در افکار جهانیان انجام گردید.

۷٫ شبیخون فرهنگی
ماهواره‌ها و شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی بسیاری راه اندازی شد، سایتهای فراوان اینترنتی فعّال گشتند، مزدوران داخلی، مطبوعات را عرصه تاخت و تاز بر علیه بنیانهای فکری – اعتقادی مردم قرار دادند، ترویج بی‌بند و باری و ناهنجاریهای اخلاقی در دستور کار قرار گرفت، هر حرکت ضدّ دینی و ضدّ نظام بزرگنمایی شد، و تحریک مردم بر علیه نظام و شخصیتهای آن به طور جدّی دنبال گشت.

انقلاب پس از سه دهه
امام رحمه الله با تمام توان به میدان آمد و مؤمنان را بسیج نمود و با انسجامی ستودنی در مقابل همه این توطئه‌ها ایستاد و همگی را خنثی کرد، و با حول و قوه الهی بر همه مشکلات غلبه نمود؛ اما این تنها یک روی سکّه بود؛ زیرا از سوی دیگر به زیر ساختهای علمی و اقتصادی به گونه‌ای پرداخت که آثار و برکات فراوانی به دنبال داشت. در اینجا ثمرات ین حرکت را در دو بخش داخلی و بین المللی مطرح می‌کنیم.

برکات انقلاب در داخل
الف. برکات علمی
کشور ما از جهت علمی عقب نِگه داشته شده بود؛ به نحوی که دانشگاههای ایران در سطح جهان حداکثر مصرف کننده به حساب می‌آمدند و تنها کسانی که در دانشگاههای خارجی تحصیل کرده بودند فرهیخته قلمداد می‌شدند، ضعیف ترین نظریه‌های غربی با آب و تاب در محافل دانشگاهی مطرح می‌گردید و بهترین مثالها برای تفهیم مطلب از رفتارهای غربیان انتخاب می‌شد و نمونه‌های منفی از مثالها و رفتارهای مردم ایران بیان می‌گشت، و خودباختگی در بسیاری از اساتید دانشگاهی کاملاً ملموس بود.
اما امروز دانشگاههای ایران به لحاظ علمی نسبت به کشورهای منطقه و حتی برخی از کشورهای اروپایی از جایگاه ممتازی برخوردارند.
نوآوریهای علمی به حدی شتاب گرفته که برای همگان قابل توجّه است. کشت و تکثیر سلولهای بنیادین، راه اندازی چرخه سوخت هسته ای، موفقیتهای ارزشمند فرزندان اسلام در المپیادهای علمی، اختراعات، و مقالات فراوان علمی که در سطح جهانی مطرح می‌گردد، و… بخشی از جهش علمی ایرانیان است و از همه اینها مهم‌تر دستیابی به اعتماد به نفس و خودباوری در سایه تفکّرات اسلامی است.

ب. برکات اقتصادی
ایران قبل از انقلاب در بخش صنعت تنها به مونتاژ – آن هم به صورت خیلی محدود – رو آورده بود؛ دوچرخه از چین وارد می‌کرد، در تولید ابتدایی ترین ماشین آلات صنعتی عاجز بود، در تأمین مسائل رفاهی مردم مانند: آب، برق، تلفن، بهداشت و… برای بخشهای زیادی از روستاها ناتوان بود و….
اما امروز به لحاظ صنعتی پیشرفتهای بسیاری صورت گرفته است؛ شرکتها و کارخانه جات تولیدی فراوانی راه اندازی شده، شبکه‌های آب، برق و تلفن به دورترین نقاط کشور رسیده است، شبکه‌های فاضلاب و گاز شهری امروزه با سرعت شهرهای بزرگ را پوشش داده و گسترش آن با قبل از انقلاب قابل مقایسه نیست.
کشاورزی که در زمان شاه رو به نابودی می‌رفت، امروز در بخشهایی جشن خودکفایی برگزار می‌کند.

ج. برکات نظامی
در امور نظامی از جهت مدیریت در بخشهای پیچیده، صنایع نظامی کشور کاملاً وابسته بود و مستشاران خارجی حاکمان بخشهای پیچیده صنایع نظامی بودند.
بد نیست به این نکته اشاره شود که ایران در ابتدای جنگ حتی در ساخت گلوله R P G 7 هم ناتوان بود و از راههایی سعی می‌کرد آنها را از دیگر کشورها با قیمتهای گزاف خریداری کند.
اما امروز با عنایات الهی کشور نه تنها در تولید سلاحهای پیشرفته مورد نیاز به خودکفایی رسیده، بلکه اختراعات مخترعین در عرصه تولید موشکهای پیشرفته، تانکهای مدرن و… چشم جهانیان را خیره نموده است.

د. برکات سیاسی
کشوری که مزه انتخابات و تأثیرگزاری بر مدیریتهای کلان کشور را نچشیده و محکوم به پذیرش نظام شاهنشاهی بود و با کوچک ترین اعتراض و نوشته انتقادآمیز باید شکنجه‌های ساواک و میله‌های زندان را تجربه می‌کرد و به طور کلّی با فرهنگ حضور در عرصه‌های سیاسی بیگانه بود، امروز به راحتی گرایشهای مختلف سیاسی را به اریکه قدرت می‌نشاند و یا از عرصه قدرت بیرون می‌کند و از سوی دیگر مدیران و حاکمان، خود را خادمان مردم می‌دانند، تا آنجا که برای جلب رضایت آنان بسیار تلاش می‌کنند و مدیرانی با تفکّرات دیگر در بین مردم جایگاهی نمی‌یابند تا بتوانند آراء مردم را جلب کنند.

ه. برکات فرهنگی دینی
در عرصه فرهنگ، به ویژه فرهنگ دینی گرچه فاصله موفقیتها با انتظارات بسیار است و به دلیل مشکلات فراوان، از پرداختن به این بخش در حد قابل قبول وامانده ایم؛ لیکن باید گفت امروز ایرانیان اعمّ از مرد و زن، پیرو جوان و… در مقایسه با کشورهای همسایه و کشورهای اسلامی به ارزشهای دینی پایبندترند.

ثمرات انقلاب در عرصه بین الملل
آثار و برکات انقلاب در کشورها و ملتهای مختلف فراوان است و در اینجا فقط به بخشهایی اشاره می‌شود.
الف. از آنجا که تنها راه رهایی از چنگال نظام سرمایه داری غرب، پیوستن به تفکر مارکسیسم قلمداد می‌شد، بسیاری از انسانهای خداپرست از ارزشهای دینی فاصله گرفته و در اردوگاه تفکّر مارکسیسم گمشده خود را دنبال می‌کردند، در حالی که فطرت خداجوی آنان این مکتب را تام تلقّی نمی‌کرد؛ اما پس از انقلاب اسلامی ایران، بسیاری از جنبشها در جهان با پشتوانه تفکّرات دینی آغاز گردید؛ مانند لهستان که انقلابیون به جای آرم داس و چکش مارکسیستی، صلیب در دست به تظاهرات و راهپیمایی روی آوردند.
ب. معارف اسلامی نه صرفاً به عنوان ارزشهای عقیدتی و اخلاقی؛ بلکه به عنوان آموزه‌های سیاسی مطرح گردیده و بسیاری از کشورهای اسلامی به این معارف با نگاه جدید روی آوردند.
ج. انقلابهای اسلامی در افغانستان، لبنان، فلسطین و در نهایت عراق به وقوع پیوست تا جایی که بیگانگان از جنوب لبنان بیرون رانده شده و اسرائیل برای اوّلین بار طعم تلخ شکست را چشید.
د. رویکرد جدید مسلمانان و طرح مباحث سیاسی اسلام در کشورهای اسلامی، جنبشهای اسلامی بسیاری را ایجاد کرد و حاکمان این کشورها را مجبور به پذیرش و تمکین در مقابل ارزشهای دینی واداشت.
ه. و بالأخره مسلمانان جهان در کشورهای مختلف به همگرایی دینی روی آورده و بخشهایی از آمریکا، اروپا و آفریقا را متأثر ساخته و حساب ویژه‌ای برای آنها در معادلات سیاسی باز گردید.

رمز موفقیت
همه پیروزیها در عرصه مقابله با مشکلات و دفاع در برابر دشمنان و کسب موفقیتهای مختلف در عرصه‌های داخلی و خارجی، با عنایات الهی، و در سایه اتحاد ملّی و انسجام دینی تحقق یافت. در این برهه از زمان دشمنان برای نابودی این اکسیر موفقیّت بسیج گشته‌اند، از اینرو مقام معظم رهبری مد ظلّه العالی با درک عمیق این واقعیت، سال جدید را سال اتحاد ملّی و انسجام اسلامی نامیدند.
انشاء اللَّه در شماره بعدی به ابعاد مختلف این موضوع و راهکارهای حفظ و نهادینه کردن این امر خواهیم پرداخت.