عضو اتاق تبلیغ خراسان: همدلی بین استاد و شاگرد ریشه در فرهنگ و دین دارد

حجت الاسلام تقوی گفت: همدلی بین استاد و شاگرد ریشه در قرآن، تاریخ، فرهنگ کهن ایرانی و مجامع دینی و فرهنگی دنیا دارد.

حجت الاسلام علی اصغر تقوی، عضو اتاق تبلیغ خراسان در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، با تأکید بر همدلی استاد و شاگرد، گفت: این همدلی ریشه در قرآن، تاریخ، فرهنگ کهن ایرانی و مجامع دینی و فرهنگی دنیا دارد.

حجت الاسلام تقوی اظهار کرد: اگر بخواهیم به دور برگردیم خداوند معلم است چون به پیامبر می گوید:«اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ» و در زندگی انبیا و تعلیم هایی که توسط پیام و وحی به همه پیامبران فرستاده است، شاهد معلم بودن خداوند می باشد همچنین در سخن پیامبر(ص) که اشرف مخلوقات بوده بحث تعلیم و تربیت و آموزش است.

رییس مرکز فقهی تبلیغی جواد الائمه افزود: پیامبر(ص) می فرماید:«علم را بیاموزید حتی اگر در چین باشد.» بنابراین فرمایش پیامبر(ص) انسان هر جای عالم باشد و در هر سنی از لحظه تولد تا مرگ آن را کسب کند، وقتی انسان به این گونه در هر نقطه ای آموزش ببیند باید آموزش دهنده نیز باشد.

وی بیان داشت: آموزش دهنده معلم است و محدود به دوران دبستان و دبیرستان و دانشگاه نیست بلکه هر کسی و در هر رشته ای به دیگری آموزش دهد، معلم است پس اگر کسی در علم روز تجربه دارد تجربیات خود را منتقل می کند و ما در آموزه ها و معارف دینی از این نمونه ها فراوان داریم.

حجت الاسلام تقوی به داشتن روابط حسنه بین معلم و متعلم تأکید و ابراز کرد: پیامبران با امت خود که به آن ها آموزش می دادند، روابط حسنه داشتند همچنین بزرگان دینی مانند شیخ صدوق و شیخ مفید در اوقات فراغت شاگردان خود را به سفر برده و برای آن ها  برنامه های آموزش داشتند و در عین این که روابط صمیمی بود اما حرمت و احترام بین استاد و شاگرد رعایت می شد.

عضو اتاق تبلیغ خراسان خاطرنشان کرد: حضرت علی(ع) در اهمیت آموزش می فرماید:«اگر کسی که یک جمله به من آموزش دهد تا آخر عمر مرا عبد خود کرده است.» همچنین در حوزه های علمیه به آداب استاد و شاگرد توجه بسیار می شود و در قدیم به ورودی های جدید کتابی با عنوان آداب متعلمین داده می شد تا مطالعه کنند و در مورد آداب رابطه بین استاد و شاگرد دقت لازم را داشته باشند.

وی در ادامه در بحث همدلی به همدلی پدر و مادر و فرزند با یکدیگر و حق آن ها بر هم اشاره و ابراز کرد: حق اولاد بر پدر و مادر این است که والدین بر آن ها اسم خوب انتخاب کرده، در تعالیم و معارف و تشکیل خانواده آن ها را کمک کنند همچنین پدر و مادر بر فرزند حقی دارند از جمله این که فرزند به آن ها احترام گذاشته و به حرف آن ها عمل کند البته این اطاعت از فرمان پدر و مادر شرایط دارد که مغایرت با فرمان خداوند نداشته باشد.

حجت الاسلام تقوی اظهار کرد: در این که فرزند احترام پدر و مادر را نگه نمی دارد، خود پدر و مادر نیز بی تقصیر نیستند چون آموزش مقداری تجربی و مقداری میدانی است و فرزند از کودکی باید در جامعه بیاید که برخورد با بزرگتر که تعلیمات خاص خود را دارد بیاموزد حال آن که خیلی از پدر و مادرها به بهانه درس و مدرسه کودک را به مجالس نمی آورند.

عضو اتاق تبلیغ خراسان ادامه داد: سن ۵ تا ۲۵ سالگی دوران فهم و کسب علم و دانش، معارف اخلاقی، سیاسی و بینشی به صورت میدانی فرزند است، در این دوران او مشغول تحصیل است و پدر و مادر او را با خود به مجالس نمی برد و بعد وارد بازار کار می شود، حال او کی می خواهد بیاموزد؟

رییس مرکز فقهی تبلیغی جواد الائمه بیان داشت: گاهی در محبت ها افراط و تفریط می کنیم، کودک از ۴ سالگی خوب و بد را تشخیص می دهد و باید عکس العمل ما را در خوبی ها و بدی ها بداند.






دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


+ 3 = 12