قرآن براى ترسیم این حقیقت، که ثبات و پایدارى از آثار حق و بى ثباتى و فروکش کردن از علایم باطل است، حق را به سان آب و فلز مصفایى مى داند که در مسیر خود در روى زمین باقى مى ماند و پس از اندکى به صورت چشمه و چاه ظاهر مى گردد…