حضرت آیت الله عبدالله جوادی آملی ظهر امروز در درس اخلاق هفتگی خود که در نمازخانه مؤسسه اسراء برگزار شد، با اشاره به آیه ۵۱ سوره کهف به تفسیر شانزدهمین جمله حکیمانه امیرمؤمنان(ع) در نهج البلاغه پرداخت و گفت: خداوند در مدیریت و تدبیر عالم هستی از کسانی که سابقه سوء داشته باشند، استفاده نمی کند.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم ادامه داد: امام حسین(ع) خطاب به «عبیدالله بن حر جعفی» که گفت «من به شما اسب، سلاح و ابزار جنگی اهدا می کنم، اما خودم به میدان جنگ نمی آیم» فرمودند «وما کُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ»؛ این آیه به ما می فهماند که دستگاه حسینی از ابتدا تا انتهایش طیب و طاهر است و هیچ گونه فرد سوء سابقه داری در این دستگاه فعالیت نکرده است، برای همین پس از گذشت ۱۴ قرن در اربعین شاهد حضور ۲۰ میلیونی زائران در کربلا هستیم.

وی با تأکید بر اینکه نهج البلاغه از سوی مجامع علمی کم تر مورد توجه قرار می گیرد، ابراز داشت: ده ها کار علمی از سوی محققان عالم و کارآزموده نیاز داریم تا بتوانیم خطبه ها و کلمات امیرمؤمنان(ع) را جمع بندی کنیم؛ نهج البلاغه همانند قرآن کریم است، بنابراین باید مثل قرآن کریم شرح داده شده و تفسیر شود.

حضرت آیت الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: ابن ابی الحدید می گوید «من هزار بار خطبه های نهج البلاغه را خواندم، هر بار چیز جدیدی برایم حاصل می شد، اگر علما، فصحا و بلغا جمع شوند و برخی خطبه های نهج البلاغه را بخوانند می دانند که برخی از این خطبه ها سجده دارد»؛ خدمت علامه طباطبایی رسیدم و از ایشان پرسیدم که آیا این سخن اشتباه نیست؟ ایشان فرمودند «سجده برای کلام خدا است که در کلام امیرمؤمنان(ع) ظهور کرده است، زیرا حضرت(ع) جز کلام خداوند را بر زبان مبارک شان جاری نمی کردند.

مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به هفدهمین جمله حکیمانه حضرت علی(ع) در نهج البلاغه عنوان کرد: برخی احکام اسلامی مانند صوم، صلاه، حج و غیره معارض ندارند، برای همین تغییر نمی کنند، اما برخی روایات معارض دارند که تشخیص و راه علاج مشکل آن به دست فقیه کارآزموده و ورزیده است؛ همچنین برخی روایات هم تزاحم دارند، یعنی باید میان دو روایت، اهم و مهم را تشخیص داد که این کار هم به دست فقها و عالمان دینی است.

وی به هجدهمین جمله حکیمانه امام علی(ع) در نهج البلاغه اشاره کرد و افزود: پیامبر اکرم(ص) فرمودند «اگر کسی که باید حق را بگوید، آن را بر زبان جاری نکند، شیطان دهان بسته است»؛ اهل سقیفه دارای این صفت بودند، زیرا اگر چه جبهه دشمنان امیرمؤمنان(ع) را تقویت نکردند، اما از یاری حق خودداری کرده و جبهه حق را تضعیف ساختند.

حضرت آیت الله جوادی آملی با بیان نوزدهمین جمله حکیمانه در نهج البلاغه بر این مسأله تأکید کرد که عاقبت سلیقه گرایی سقوط است و ابراز داشت: کسی که حکومت در دست او است، اگر به میل خود عمل کند و عقل را نادیده انگارد، مانند سوارکاری است که به سلیقه خود و بدون در نظر گرفتن خطرات راه در حال حرکت است که بی تردید در انتها به دره سقوط خواهد کرد.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم بیستمین جمله حکیمانه نهج البلاغه را اینگونه تفسیر کرد: اگر کسی سابقه سوئی درزندگی اش ندارد و همه عمر زحمت کشیده است تا لغزشی نداشته باشد، از او لغزشی سر زد و پشیمان شد، دوستان او باید وی را کمک کنند تا دوباره به مسیر بندگی اش بازگردد؛ اگر دوستان این چنین فردی به او کمک نکردند خداوند دست وی را خواهد گرفت.

وی با بیان بیست و یکمین جمله حکیمانه نهج البلاغه گفت: انسان ترسو همیشه ناامید و شخص کم رو همواره محروم است؛ انسان باید همه کارهای خود را حساب شده انجام دهد و پس از تفکر و مشورت بر خداوند توکل کند و بداند که فرصت ها همانند ابرها در حال گذر کردن هستند، بنابراین باید بهترین استفاده و بهره را از فرصت هایی که در دست دارد ببرد؛ اینکه انسان عمر خود را برای ورزش و بازی کردن تلف کند اشتباه است، زیرا ورزش برای تأمین سلامتی است، پس انسان باید بخش وسیع عمر خود را صرف تحصیل و علم  آموزی کرده و بخشی را هم به ورزش اختصاص دهد تا نشاط داشته باشد.

حضرت آیت الله جوادی آملی به بیست و دومین جمله حکیمانه در نهج البلاغه اشاره کرد و با اشاره به اینکه بر اساس روایات «ستم را جز ملت فرومایه تحمل نمی کند»، تصریح کرد: ملتی که فرومایه باشد ظلم را می پذیرد؛ اگر ملتی همانند ملت ایران، لبنان، فلسطین و یمن باشد، در برابر ظلم تا پای شهادت ایستادگی می کند.

مفسر برجسته قرآن کریم یادآور شد: بر اساس فرموده امام حسین(ع) «مرگ پلی است که انسان را از سختی و فشار به سوی بهشت های رحمت رهنمون می شود»؛ بر این اساس مرگ پوسیده شدن نیست، بلکه از پوسته در آمدن است و این انسان است که مرگ را می میراند و زندگی جاودان را برای خود می خرد.

وی در پایان آزادی خواهان عالم را مورد تکریم قرار داد و ابراز داشت: درود بر ایرانی ها، یمنی ها، فلسطینی ها و لبنانی ها که به استکبار جهانی فهماندند که ظلم را جز فرومایگان نخواهند پذیرفت.