برای پاسخ به این گروه – که این روزها در خدمت منافع آمریکا و رژیم صهیونیستی در منطقه هستند و تاریخ شان پر از کشتار جمیع مسلمانان اعم از شیعه و اهل سنت است – باید گفت چگونه می‌‌تواند عقاید وهابیان مورد تأیید بزرگان اهل سنت باشد درحالی‌که این مذهب در اوایل قرن هشتم به وسیله ابن تیمیه (متوفای ۷۲۸) پدید آمد و او نیز در زندان درگذشت؛ زیرا علمای مذاهب چهارگانه بر دوری عقاید او از اسلام و بی‌پایگی آن شهادت و گواهی دادند و لذا حکومت وقت او را به زندان انداخت و او در زندان درگذشت. اگر عقاید او مورد تأیید علما بود چنین سرنوشتی پیدا نمی‌کرد و در دمشق و مصر مناظره‌هایی با او داشتند و همگی بر ضلالت او تصریح کردند. [۱]

برای شفاف‌تر شدن و تبیین این موضوع رؤوس عقاید ابن تیمیه را یادآور می‌‌شویم که همه اهل سنت با آنها مخالف هستند:

۱. او خدا را جسمی می‌‌داند که بر تخت‌چوبی نشسته است و تخت کمی کوچک‌تر از اوست که بر اثر سنگینی مانند کجاوه شتر صدا می‌‌کند.

۲. او معتقد است روز قیامت آتش پایان می‌‌پذیرد.

۳. او سفر برای زیارت پیامبر را حرام می‌‌داند درحالی‌که همه علمای اسلام آن را یک سفر مستحبی برای زیارت قبر پیامبر (ص) می‌‌دانند.

او برای پیامبر و دیگر اولیای الهی معتقد به زیارت نیست بلکه زیارت پیامبر (ص) را به‌سان زیارت اهل قبور می‌‌داند که با یکی دو سلام پایان می‌‌پذیرد مانند: «ألسلام علی أهل الدیار من المسلمین…».

۴. او تبرک به آثار پیامبر را شرک می‌‌داند درحالی‌که صحابه پیامبر و تابعان و همه مسلمانان به آثار منتسب به پیامبر (ص) تبرک می‌‌جویند.

۵. او ساختن سایبان و اتاق با گنبد و بارگاه را بر روی قبور اولیای الهی شرک می‌‌داند و نابودی و ویران کردن آنها را از مظاهر توحید می‌‌شمارد.

۶. او هر نوع نذر برای اولیای الهی که هدف از آن وصول ثواب آن به اولیاست حرام می‌‌داند.

۷. او طلب شفاعت را از پیامبر (ص) حرام و شرک می‌‌داند هرچند اصل شفاعت را منکر نیست.

۸. او سوگند به اولیای الهی را که نشانه عظمت و پاکی روح آنان است حرام می‌‌داند درحالی‌که خدا به جان پیامبر (ص) سوگند یاد می‌‌کند: {لَعَمْرُکَ إِنَّهُمْ لَفِی سَکْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ}.

۹. همه مسلمانان غیر از پیروان خود را مشرک می‌‌داند لذا از روزی که محمدبن عبدالوهاب در نجد و حجاز قدرت گرفتند پیوسته جنگ و جدال با مسلمانان اطراف را ادامه دادند و در حقیقت حکومت وهابیان بر ویرانه‌‌های مسلمانان ساخته شده است.

۱۰. بزرگداشت روز تولد پیامبر (ص) را بدعت می‌‌شمارد، درحالی‌که این نوع جشن‌ها نوعی اظهار محبت به رسول خاتم است که قرآن به اظهار محبت به آنان دستور داده و از اصول مهم اعتقادی و عملی اسلام دوستی با آنان است.
روشن‌ترین دلیل بر عدم پذیرش آرای وهّابیان از طرف علمای اهل سنّت این است که تاکنون متجاوز از هزار کتاب که بیشترین آنها را اهل سنت نوشته‌اند در ردّ او تألیف شده است. [۲]

اصولاً عصاره آیین وهابیت سه چیز است:

۱. نشر عقاید یهود درباره تجسیم و تشبیه در صفات خدا

۲. پایین آوردن مقام انبیا و اولیا در حدّ یک انسان معمولی و اینکه مرگ آنان پایان یافتن وجود و هستی آنهاست.
۳. ویران کردن آثار تاریخی اسلام که با کلنگ وهّابیان با خاک یکسان شده‌اند و به جای آن از آثار اقوام مشرک پیش از اسلام و فرهنگ شرک‌آلود عرب حفاظت می‌‌کنند.

این عقاید باطل نوعی اختلاف در میان مسلمانان پدید آورد و آنان برای پوشش عیب‌‌های خود کلمه سلفی را برگزیدند که بگویند ما پیرو مسلمانان نخستین هستیم درحالی‌که مسلمانان نخستین درست خلاف عقاید و رفتار آنان را پیشه خود ساخته بودند و به همین دلیل توانستند اسلام را گسترش دهند.

وهابی‌ها هرگز حاضر نیستند که در یک نشست علمی موضوعات اختلافی را مطرح کنند تا دلایل دیگران را بشنوند تا شاید این شکاف که مسلمانان را بر دو دسته تقسیم کرده به نحوی ترمیم شود و مسلمانان با مشورت و هم‌اندیشی از دانش یکدیگر بهره بگیرند چنان‌که دستور اسلام است.

با توجه به آنچه که گفته شد درمی‌یابیم که وهابیان نسبت به جمعیت عظیم مسلمانان جهان اعم از سنی و شیعه یک اقلیت بسیار کوچک هستند که با استفاده از زور و تروریسم و همچنین پول‌‌های نفتی می‌‌کوشند عقاید خود را در میان مسلمانان ترویج کنند و تنها دو حربه اتهام دارند که آن را هم فقط بر ضد مسلمانان به کار می‌‌برند یعنی اتهام دیگران به «شرک» و «بدعت» درحالی‌که با مشرکین واقعی و غیر مسلمانان) و بانیان انحراف‌‌های اخلاقی و عملی در میان مسلمانان (مروّجان فرهنگ الحادی و فساد اخلاقی غرب) نه تنها کاری ندارند بلکه به راحتی با آنها متحد می‌‌شوند.

[۱]. بحوث فی الملل والنحل، ج۴، صص ۴۹ ۸۲، متن کلمات آنان در این مدرک آمده است.
[۲]. معجم المؤلفات الاسلامیه فی الردّ علی الفرقه الوهابیه، در این کتاب به شمارش اسامی کتاب‌هایی در ردّ مسلک وهابیت نوشته شده پرداخته است.