به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) از لحاظ علمی منزلت بالایی داشت و از بیست و چند سالگی در مدینه به فتوا می‌نشست (ذهبی، ۱۴۰۹ – ۱۴۰۱ق، ج۹، ص ۳۸۸-۳۸۷). آن حضرت در حرم پیامبر(ص) می‌نشست و هرگاه کسی از علمای مدینه در مسئله‌ای در می‌ماند،‌ همگی به امام اشاره می‌کردند و مسائل خود را از ایشان می‌پرسیدند و امام هم به آن‌ها پاسخ می‌گفت (طبرسی، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۶۴). امام رضا(ع) در هر شهری از مدینه تا مرو که اقامت می‌کردند، مردم برای دریافت پاسخ مسائل دینی خود پیش ایشان می‌رفتند. (ابن بابویه، ۱۴۰۴ ق، ج۲، ص۱۹۶).
‌پاسخ و مثال‌های آن حضرت همه برگرفته از قرآن کریم بود چرا که پیوسته با قرآن مأنوس بوده آن را به دقت می‌خواندند و در آیات آن تدبر کرده می‌اندیشید که درباره چه چیز و در چه وقت نازل شده است. (ابن بابویه، ۱۴۰۴ ق، ج۲، ص۱۹۳).
امام رضا(ع) در روایتی به اسحاق‌بن عمار در خصوص قرائت سوره فرقان می‌فرمایند: قرائت «تبارک الذی الفرقان علی عبده… »(سوره فرقان) را ترک مکن،‌ زیرا هر که این سوره را هر شب بخواند خداوند هرگز او را عذاب نمی‌کند و از او حسابرسی نمی‌کند و جایگاهش در فردوس اعلی خواهد بود. (ابن بابویه، ۱۳۶۴ش، ص۱۰۹؛ طبرسی، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۲۵۰)
ایشان در روایتی به نقل از پدران معصومش به نقل از رسول خدا(ص) فرمود: هر که إذا زلزلت (سوره زلزال) را چهار مرتبه بخواند مانند کسی است که تمام قرآن را خوانده باشد. (صحیفه الرضا، ۱۴۰۶ق، ص۶۶؛ ثعلبی، ۱۴۲۲ق، ج۱۰، ص۲۶۳)
ثامن‌الحجج(ع) در روایت دیگری به نقل از امیرالمؤمنین(ع) به نقل از رسول خدا(ص) فرمود: هر کس آیه الکرسی را ۱۰۰ مرتبه بخواند همچون کسی است که خداوند را در طول حیاتش عبادت کرده است. (ابن بابویه، ۱۳۷۸ ق، ج۲، ص۶۵).

منبع: مجموعه تفسیری امام رضا(ع)، چاپ اول ۱۳۹۲،‌ انتشارات بنیاد بین‌المللی فرهنگی و هنری امام رضا(ع)