در پاسخ به شبهات حجاب که بعضا از سوی برخی افراد مطرح می شود اتاق فکر تبلیغ به این شبهات پاسخ داده است. به همین مناسبت سعی می شود در چند شماره پاسخگویی به این شبهات به اطلاع مخاطبان محترم برسد. امید است در این مجال بتوانیم با پاسخگویی منطق و عقلایی به شبهات بتوانیم گامی در گسترش فرهنگ حجاب در جامعه که یکی از واجبات است برداشته و به وظیفه دینی و ملی خود عمل نمائیم. ان شاءالله …پرسش: در جامعه‌ امروزی ما معمول شده که زنان مقداری جزئی آرایش می‌کنند، آیا اشکال دارد؟

پاسخ: نه تنها هیچ یک از عرف‌ها، عادت‌ها، فرهنگ‌های بومی، باورها و رسوم سنّتی و یا رواج مُد‌هایی که مغایر با حکم خداست، سبب ملغی یا منسوخ شدن حکم خدا و یا حلال شدن حرام الهی نمی‌گردد، بلکه اساساً خداوند متعال انبیای خود را با براهین روشن و کتاب و به همراه اولیایش برای این فرستاد که مردم به جای پیروی از سنّت آبا و اجداد یا اقوام و مد‌ها، از «سنّت الله» پیروی کنند تا از ارتجاع نجات یافته، رشد کرده و به کمال برسند.
لذا در مورد آرایش زنان در انظار عمومی نیز می‌فرماید «وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّهِ الْأُولی‏» – یعنی: خود را مانند زنان جاهلیت نخست آرایش نکنید. یعنی مرتجع نباشد و به گذشتگان جاهل تأسی ننمایید. و قابل تأمل آن که این مهم در آیه‌ی تطهیر که با قید صریح خاص اهل بیت (ع) می‌باشد بیان شده است. و این خود نه تنها تأکید بر اهمیّت موضوع است، بلکه می‌رساند که اولاً این آرایش سنّت جاهلی است و ثانیاً دوری از آن سبب «تطهیر» است و انسان تا از آلودگی‌ها دور نشود، رشد نکرده و کامل نمی‌‌گردد و ثالثاً تقلید از الگوهای سخیف، فساد‌آور است و بر خلاف سلوک الگوهای برتر (اهل بیت «ع») می‌باشد.
انسان فطرتاً (از روی عشق فطری به کمال و نیاز فطری ناشی از نقص)، الگو پذیر است. خوردن، خوابیدن، پوشیدن، آرایش، حرف زدن … و به طور کلّی ساختار فرهنگش و شاکله‌ی شخصیتی و هویت شخصی واجتماعی‌اش، بر اساس الگوپذیری شکل می‌گیرد. لذا برای رشد و کمال لازم است که الگوهای صحیح و برتر را بشناسد وشناساندن برترین‌ها، فقط بر عهده‌ی خداوند متعال است. لذا الگوها را فرستاد، معرفی کرد و فرمود:«‌لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی‏ رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ» (الأحزاب، ۲۱) به یقین که رسول خدا برای شما سرمشق (الگوی) خوبی است (اما) برای آن افرادی که به رحمت خدا و روز قیامت، امیدوار باشند.
دقت شود که کثرت یک خلاف هیچ دلیلی بر موجه و جایز بودن آن نیست و «اکثریت» هیچ ملاک درستی برای تشخیص «حقانیت» نیست. هر پیامبری که آمد، تنها بود و با اکثریتی از قوم جاهل و کافر مواجه شد، لذا اگر قرار بود اکثریت را ملاک حقانیت بداند، باید اصلاً دعوتش را آغاز نمی‌کرد. همین‌طور هر علمی که کشف می‌گردد، در مقابل اکثریت قاطع و جاهل به آن علم قرار می‌گیرد. در کربلا نیز اکثریت با یزیدیان بود و امروزه نیز اکثریت با کفار، بت‌پرستان، مشرکین، ظالمین و فاسقین است و تعدادشان به مراتب بیش از اهل فکر، شعور، تعهد و ایمان است. حال چه باید کرد؟ آیا باید از اکثریت و آن عرف و متداول کرده‌اند پیروی و تبعیت نمود و یا صراط مستقیم و راه رشد و کمال را شناخت و آن را پیمود؟
اکثریت ممکن است تابع رسوم سنّت‌های جاهلی خود یا دیگران و یا به تعبیر دیگری «مُد» باشند و رفتاری ناهنجار [چون آرایش نامطلوب زنان یا مردان در انظار عمومی و ناهنجاری‌های رفتاری شخصی یا اجتماعی دیگر] را به رفتاری عمومی و متداول مبدل کرده باشند. این اکثریت ممکن است به دنبال «اوهام» و «گمان»های خود بروند. گمان می‌کنند که این‌طوری زیباتر، جذاب‌تر، اجتماعی‌تر و … می‌شوند و سبب رشد و کمال آنها می‌گردد، در حالی که این گمان‌ها همه خطاست چرا که نمایش زیبایی‌ها و جذابیت‌ها برای عموم، و ایجاد زمینه برای لذت رایگان عمومی که سبب ترویج و اشاعه‌ی فساد و فحشا، سوء استفاده‌ها و ناهنجاری‌های دیگر می‌شود، نزد همگان قبیح است. حال آیا باید از این «وهم، ظنّ و گمان» آنها به دلیل اکثریت یا عرف شدن پیروی نمود؟! یا باید الگوهای برتر و حقیقی را شناخت و به آنها تأسی کرد؟«وَ إِنْ تُطِعْ أَکْثَرَ مَنْ فِی الْأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاَّ یَخْرُصُونَ» اگر از اکثر افراد اهل زمین اطاعت کنی تو را از راه خدا گمراه خواهند کرد. آنان غیر از گمان پیروی نمی‌کنند (و امور خود را با) غیر از پنداشتن‏های نادرست سر و صورت نمی‌دهند.
در ضمن از یک سو معصیت جزئی و کلّی ندارد، چرا که هر چه باشد، نافرمانی در مقابل امر خداوند کریم و منّان است. امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: بزرگ‌ترین گناه، آن گناهی است که صاحبش آن را کوچک بشمارد. و از سوی دیگر شاید آرایش کم در انظار مقابل آرایش بسیار، جزیی قلمداد گردد، اما چه کسی از تأثیرات سوء آن بر دل‌ها و نفس‌ها و عواقب آن در اشخاص و خانواده‌ها و نسل‌ها خبر دارد؟